Με θέα στον Σαρωνικό κόλπο, νησιώτικο «παρουσιαστικό», αραγμένες ψαρόβαρκες και πλήθος εστιατορίων και cafe κατά μήκος του, δεν απέχει πολύ από ζωντανή θαλασσογραφία. Είναι το Μικρολίμανο, ένα από τα ωραιότερα σημεία του Πειραιά και ταυτόχρονα μια από τις πιο τουριστικές περιοχές της Αττικής. Γεωγραφικά τοποθετείται στην ανατολική πλευρά του Πειραιά, ανάμεσα στη Ζέα και το Νέο Φάληρο και υπάγεται στην ευρύτερη περιοχή της Καστέλας. Στην αρχαιότητα, το τρίτο και μικρότερο φυσικό πειραιώτικο λιμάνι άκουγε στο όνομα Λιμένας Μουνιχίας και, μάλιστα, ήταν πολεμικός ναύσταθμος της αρχαίας Αθήνας και τμήμα του τείχους του Πειραιά, με λιμενοβραχίονες, πύργους, αποβάθρες και 82 νεώσοικους. Κατά τη βυζαντινή περίοδο, ο φάρος (φανός) που λέγεται ότι βρισκόταν στην είσοδό του του έδωσε το όνομα Φανάρι, ενώ κατά την Τουρκοκρατία, είχε επικρατήσει το τοπωνύμιο «Τουρκολίμανο». Μετέπειτα, ονομάστηκε λιμένας Κουμουνδούρου από την ομώνυμη έπαυλη που υπήρχε στο νότιο άκρο του -εκεί όπου σήμερα συναντούμε τον Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος. Το σημερινό όνομα καθιερώθηκε μόλις το 1967 με απόφαση του τότε δημάρχου Πειραιά Αριστείδη Σκυλίτση. Σήμερα, το Μικρολίμανο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το καλό φαγητό και τη διασκέδαση, καθώς κατά μήκος του εκτείνονται εστιατόρια, ψαροταβέρνες, cafe και bars. Την άφιξή σας στην περιοχή σηματοδοτεί η εκκλησία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας και η εμφάνιση των πρώτων ταβερνών της Ακτής Δηλαβέρη. Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο, με τα μοδάτα cafe-bars, θα καταλήξετε στην καρδιά του Μικρολίμανου, την Ακτή Κουμουνδούρου. Το σκηνικό εδώ περιλαμβάνει αγκυροβολημένα σκάφη σε μια γαλήνια θάλασσα, παρέες που απολαμβάνουν φρέσκο ψάρι και ουζάκι στα παραλιακά εστιατόρια και μια χαλαρή, άκρως καλοκαιρινή ατμόσφαιρα.