Το Ερέχθειο ένας ιδιαίτερος αρχαιοελληνικός ναός της Κλασικής περιόδου (425-406 π.Χ.) που κατάφερε να γίνει γνωστός από τη νότια πρόσταση, ουσιαστικά ένα μπαλκόνι του οποίου η στέγη στηρίζεται όχι σε κίονες αλλά σε Καρυάτιδες, σε αγάλματα κορών. Κάτω από την πρόσταση των κορών βρισκόταν και ο τάφος του μυθικού Κέκροπα, του πρώτου βασιλιά και ιδρυτή της Αθήνας και ιδρυτή της λατρείας της Αθηνάς Πολιάδος, που ο θρύλος την θέλει να γεννήθηκε από την αττική γη και διφυής δηλ. φίδι από τη μέση και κάτω. Το Ερέχθειο αποτελούσε ένα σεβάσμιο κτήριο αφιερωμένο στην Αθηνά και στον Ποσειδώνα που σύμφωνα με τη διαμάχη τους ο Ποσειδώνας χτύπησε στο βράχο με τρίαινα και ξεπήδησε θαλασσινό νερό και η Αθηνά με το χτύπημα του δόρατός της, φύτρωσε την ελιά. Η φιλονικία είχε νικητή την Αθηνά, αλλά και προς τιμή του Ποσειδώνα, έγινε το Ερέχθειο για τη στέγαση των δύο Θεών. Το περίφημο ξόανο(ξύλινο άγαλμα) της Αθηνάς καθιστής, που έπεσε από τον ουρανό, βρισκόταν σε ένα από τα δωμάτια του Ερέχθειου. Κάθε 4 χρόνια γιορτάζονταν τα Παναθήναια, γιορτές που απέδιδαν προσφορές στη Θεά Αθηνά και έντυναν το άγαλμα με το καινούργιο χιτώνα, κροκί χρώματος. Κάτω από το άγαλμα της Αθηνάς έκαιγε πάντα άσβεστή η φωτιά από ένα χρυσό λυχνάρι. Το κύριο οικοδόμημα με τη βόρεια πρόσταση χαμηλότερη στεγάζει με έξι ιωνικούς κίονες την είσοδο για το δυτικό μέρος του ναού και περιτρέχεται από μια ιωνική ζωοφόρο διακοσμημένη με μορφές ηρώων, θεών και θνητών που συνδέονταν με την πανάρχαια λατρεία του Ερεχθέα (ήρωας και βασιλιάς της Αθήνας, γιος του Θεού Ηφαίστου, που είναι θαμμένος κάτω από το Ερέχθειο). Βωμοί αφιερωμένοι υπήρχαν σε πολλούς ήρωες τον Εριχθόνιο, τον Βούτη (αδελφό Ερεχθέα) και στο θεό Ήφαιστο. Ο χώρος είναι επισκέψιμος κατά τις ώρες λειτουργίας του βράχου της Ακρόπολης.