Τα μνημεία της Ακρόπολης άντεξαν στις καταστροφές που συνέβησαν τόσο στους αρχαίους χρόνους όσο και στο Μεσαίωνα. Ως τον 17ο αιώνα, ξένοι περιηγητές απέδιδαν μια ανέπαφη εικόνα των μνημείων και αυτή ήταν η κατάσταση ως τα μέσα του ίδιου αιώνα, όταν τα Προπύλαια, που είχαν μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη, ανατινάχτηκαν. Τριάντα χρόνια αργότερα, οι Οθωμανοί κατακτητές αποσυναρμολόγησαν το γειτονικό ναό της Αθηνάς Νίκης για να χρησιμοποιήσουν το υλικό του στην ενίσχυση της οχύρωσης της Ακρόπολης. Ζοφερή χρονιά για την Ακρόπολη ήταν το 1687, όταν πολλά αρχιτεκτονικά μέλη του ναού διασκορπίστηκαν γύρω από το βράχο της Ακρόπολης, λόγω μιας βόμβας των Ενετών. Ξένοι επισκέπτες ψάχνοντας μέσα στα χαλάσματα πήραν αρχαία θραύσματα ως αναμνηστικά. Τον 19ο αιώνα, ο Λόρδος Elgin αφαίρεσε αρχιτεκτονικά γλυπτά από τη ζωφόρο, τις μετόπες και τα αετώματα του Παρθενώνα.
Το 1833 αποσύρθηκε η τουρκική φρουρά από την Ακρόπολη. Αμέσως μετά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους άρχισαν συζητήσεις για την κατασκευή ενός μουσείου για την Ακρόπολη πάνω στο Βράχο. Το 1863, αποφασίστηκε να χτιστεί το μουσείο σε χώρο νοτιοανατολικά του Παρθενώνα και στις 30 Δεκεμβρίου του 1865 έγινε η θεμελίωση.
Το οικοδομικό πρόγραμμα για το Μουσείο προέβλεπε το ύψος του κτιρίου να μην υπερβαίνει το στυλοβάτη του Παρθενώνα. Με έκταση μόλις 800 τ.μ. το κτήριο αποδείχθηκε γρήγορα ακατάλληλο να στεγάσει τα ευρήματα των μεγάλων ανασκαφών της Ακρόπολης που άρχισαν το 1886. Ένα δεύτερο μουσείο, το Μικρό Μουσείο, αναγγέλθηκε το 1888. Κατά τα έτη 1946-1947, το δεύτερο Μουσείο κατεδαφίστηκε ενώ το αρχικό επεκτάθηκε σημαντικά.
Από τη δεκαετία του 1970 φάνηκε ότι το Μουσείο δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει ικανοποιητικά στα μεγάλα πλήθη των επισκεπτών του. Η ακαταλληλότητα του χώρου συχνά προκαλούσε προβλήματα και υποβάθμιζε το αισθητικό αποτέλεσμα που ήθελε να επιτύχει η έκθεση των αριστουργημάτων του Βράχου.
Την ανάγκη αυτή για τη δημιουργία ενός νέου Μουσείου της Ακρόπολης διατύπωσε πρώτος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τον Σεπτέμβριο του 1976, οριοθετώντας και τον χώρο στον οποίο τελικά κτίστηκε το νέο Μουσείο. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τη διορατική του ματιά, έθεσε ως αναγκαιότητα για την Ελλάδα, την κατασκευή ενός νέου Μουσείου που θα διέθετε όλες τις απαραίτητες τεχνικές εγκαταστάσεις για τη συντήρηση των ανεκτίμητων έργων της Ελληνικής τέχνης και όπου θα μεταφέρονταν τα γλυπτά του Παρθενώνος, οι Καρυάτιδες και όσα γλυπτά βρίσκονταν στις αποθήκες του παλαιού Μουσείου.
Για τους λόγους αυτούς, διεξήχθησαν δύο αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί το 1976 και το 1979. Το 1989 η Μελίνα Μερκούρη, που ως Υπουργός Πολιτισμού ταύτισε την πολιτική της με τη διεκδίκηση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο, κίνησε ένα νέο διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού ακυρώθηκαν μετά την αποκάλυψη μιας μεγάλης οικιστικής περιοχής στο οικόπεδο Μακρυγιάννη που χρονολογείται από τους προϊστορικούς ως τους βυζαντινούς χρόνους. Η ανασκαφή έπρεπε να ενταχθεί μέσα στο Νέο Μουσείο.
Το 2000, ο Οργανισμός Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης (ΟΑΝΜΑ) ανακοίνωσε πρόσκληση για συμμετοχή σε ένα νέο διαγωνισμό, ο οποίος ήταν σύμφωνος με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός ο διαγωνισμός τελεσφόρησε και απένειμε το πρώτο βραβείο στον Bernard Tschumi με τον Μιχάλη Φωτιάδη.
Σήμερα, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι στο σύνολό του 25,000 τ.μ. και διαθέτει εκθεσιακούς χώρους με εμβαδόν 14,000 τ.μ., δέκα φορές μεγαλύτερους από ότι στο παλιό Μουσείο. Το νέο Μουσείο προσφέρει όλες τις υπηρεσίες που απαιτούνται από ένα παγκόσμιο μουσείο του 21ου αιώνα.

Ωράριο Λειτουργίας:
Χειμερινή Περίοδος (1/11-31/3)
Δευτέρα έως Πέμπτη:09:00-17:00 
Παρασκευή: 09:00-22:00
Σάββατο-Κυριακή: 09:00-20:00

Θερινή Περίοδος (1/4-31/10)
Δευτέρα: 08:00-16:00
Τρίτη έως Κυριακή: 08:00-20:00 μ.μ.
Παρασκευή: 08:00- 22:00


Γενική είσοδος: (1 Νοεμβρίου έως 31 Μαρτίου) 5 ευρώ
Μειωμένο εισιτήριο: 3€
(1 Απριλίου - 31 Οκτωβρίου: 10€)
Μειωμένο εισιτήριο 5€
Η αγορά εισιτηρίων γίνεται είτε απευθείας στο ταμείο του Μουσείου είτε μέσω της ηλεκτρονικής υπηρεσίας e-ticketing.
Ημέρες ελεύθερης εισόδου: 25 Μαρτίου, 18 Μαΐου (Διεθνής Ημέρα Μουσείων), 28 Οκτωβρίου.

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είναι το μεγαλύτερο μουσείο της Ελλάδας και ένα από τα σημαντικότερα του κόσμου. Με αρχικό προορισμό να δεχθεί το σύνολο των ευρημάτων από ανασκαφές του 19ου αιώνα, κυρίως από την Αττική, αλλά και από άλλες περιοχές της χώρας, σταδιακά πήρε τη μορφή ενός κεντρικού Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και εμπλουτίσθηκε με ευρήματα από όλα τα σημεία του ελληνικού κόσμου. Οι πλούσιες συλλογές του, που απαριθμούν περισότερα από 11.000 εκθέματα, προσφέρουν στον επισκέπτη ένα πανόραμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού από τις αρχές της προϊστορίας έως την ύστερη αρχαιότητα.

Το μουσείο στεγάζεται στο επιβλητικό νεοκλασικό κτήριο, που οικοδομήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα σε σχέδια του L. Lange και τελικά διαμορφώθηκε από τον Ernst Ziller. Οι εκθεσιακοί χώροι του, δεκάδες αίθουσες σε κάθε όροφο, καλύπτουν έκταση 8.000 τ.μ. και στεγάζουν τις πέντε μεγάλες μόνιμες συλλογές:
Τη Συλλογή Προϊστορικών Αρχαιοτήτων, που περιλαμβάνει έργα των μεγάλων πολιτισμών που αναπτύχθηκαν στο Αιγαίο από την 6η χιλιετία έως το 1050 π.Χ. (νεολιθικού, κυκλαδικού και μυκηναϊκού) και ευρήματα από τον προϊστορικό οικισμό της Θήρας.
Τη Συλλογή Έργων Γλυπτικής, που παρουσιάζει την εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής από τον 7ο αι. π.Χ. έως τον 5ο αι. μ.Χ., μέσα από μοναδικά έργα τέχνης.
Τη Συλλογή Αγγείων και Μικροτεχνίας, που περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά έργα της αρχαίας ελληνικής κεραμικής από τον 11ο αι. π.Χ. έως και τη ρωμαϊκή εποχή, καθώς και και τη Συλλογή Σταθάτου, μια διαχρονική συλλογή μικροτεχνημάτων.
Τη Συλλογή Έργων Μεταλλοτεχνίας με πολλά μοναδικά πρωτότυπα έργα, αγάλματα, ειδώλια και έργα μικροτεχνίας.
Τέλος, τη μοναδική για την Ελλάδα Συλλογή Αιγυπτιακών και Ανατολικών Αρχαιοτήτων με έργα τέχνης, που χρονολογούνται από την προδυναστική περίοδο (5000 π.Χ.) έως και τους χρόνους της ρωμαϊκής κατάκτησης.
Το μουσείο διαθέτει πλούσιο φωτογραφικό αρχείο και βιβλιοθήκη με πολλές σπάνιες εκδόσεις, η οποία εμπλουτίζεται διαρκώς για τις ανάγκες του επιστημονικού προσωπικού. Επίσης, διαθέτει σύγχρονα εργαστήρια συντήρησης μεταλλικών αντικειμένων, κεραμικής, λίθου, εργαστήρια εκμαγείων, οργανικών υλών, φωτογραφικό εργαστήριο και χημικό εργαστήριο. Στους χώρους του στεγάζονται, ακόμη, αίθουσες περιοδικών εκθέσεων, αμφιθέατρο διαλέξεων, καθώς και ένα από τα μεγαλύτερα πωλητήρια του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων.

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο δέχεται χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Παράλληλα με την προβολή των εκθεμάτων του διοργανώνει περιοδικές εκθέσεις και συμμετέχει με δανεισμό έργων του σε εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Επί πλέον, λειτουργεί ως κέντρο έρευνας για επιστήμονες από όλο τον κόσμο και συμμετέχει στην εκπόνηση ειδικών εκπαιδευτικών και άλλων προγραμμάτων. Στο αμφιθέατρό του διοργανώνονται αρχαιολογικές διαλέξεις, ενώ καινοτομία αποτελεί και η δυνατότητα ξενάγησης ατόμων με προβλήματα ακοής από το επιστημονικό προσωπικό.

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα: 13.00-20.00, Τρίτη έως Κυριακή: 09:00 - 16:00
Γενική είσοδος: 5 Ευρώ

Ελεύθερη είσοδος:  
(ισχύει για νέους έως 18 ετών, άνεργους, φοιτητές χωρών εκτός Ε.Ε., για άτομα άνω των 65 ετών από χώρες της Ε.Ε. και για τους συνοδούς γονείς στις εκπαιδευτικές επισκέψεις των σχολείων της Α' βάθμιας εκπαίδευσης)

Γενική είσοδος
12€ (Aπό 1 Απριλίου έως 31 Οκτωβρίου)
6€ (Από 1η Νοεμβρίου έως 31η Μαρτίου)

Ενιαίο Εισιτήριο διάρκειας τριών ημερών:
15€
Ισχύει για: Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Επιγραφικό Μουσείο, Νομισματικό Μουσείο και Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.

Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο από το 1960 στεγάζεται στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, στην πλατεία Κολοκοτρώνη, στο κέντρο της Αθήνας. Ιδρύθηκε το 1884 από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος (Ι.Ε.Ε.Ε.), η οποία συστάθηκε το 1882 από ανθρώπους της επιστήμης και του πνεύματος σε μια προσπάθεια περισυλλογής και διάσωσης των κειμηλίων της νεώτερης ελληνικής Ιστορίας. Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο παρουσιάζει με χρονολογική σειρά τη νεοελληνική ιστορία, από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 έως τον 20o αιώνα, μέσα από πλούσιες συλλογές, λαογραφικό υλικό, σπάνιες ιστορικές εκδόσεις, αρχείο ιστορικών εγγράφων και φωτογραφικά τεκμήρια. Στα εκθέματα συγκαταλέγονται ελληνικές σημαίες, λάφυρα και όπλα από την Επανάσταση του 1821 και τους μεταγενέστερους απελευθερωτικούς αγώνες, κράνη και πανοπλίες από την εποχή της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας, γλυπτά, μετάλλια, παράσημα, προσωπικά αντικείμενα ιστορικών προσώπων, υδατογραφίες, χάρτες, ζωγραφικά έργα, χαρακτικά, παραδοσιακές φορεσιές, οικιακά σκεύη και μια πλούσια ενδυματολογική συλλογή από στολές αγωνιστών, πολιτικών, στρατιωτικών, λογίων και ιεραρχών.
Η ιστορική οικία του Λάζαρου Κουντουριώτη στην Ύδρα αποτελεί παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Από το 2001 στεγάζει λαογραφικό μουσείο με οικογενειακά κειμήλια, εκθέματα από την αντίστοιχη συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, καθώς και Πινακοθήκη με έργα σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων. 

Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 09:00-14:30. Δευτέρα κλειστά.

Εισιτήρια:

Άνω των 18 ετών: 4 ευρώ
Φοιτητές και άνω των 65 ετών: 2 ευρώ
Η είσοδος στους επισκέπτες έως 18 ετών είναι δωρεάν

Ελεύθερη είσοδος: Κάθε Κυριακή και τις ημερομηνίες: 25η Μαρτίου, 18η Μαΐου και 28η Οκτωβρίου

Με την ευκαιρία της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο θα δεχτεί τους επισκέπτες με ελεύθερη είσοδο το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Μαρτίου 2017 από τις 10:00 έως τις 15:00.



Δεν τυγχάνει της αναγνώρισης που του αρμόζει, ωστόσο είναι το μοναδικό στην Ελλάδα και το μεγαλύτερο στο είδος του παγκοσμίως. Το Επιγραφικό Μουσείο ιδρύθηκε το 1885, με σκοπό την έρευνα, τη μελέτη, την καταγραφή, διάσωση και ανάδειξη των αρχαίων ελληνικών επιγραφών και στεγάζεται στη  νότια πτέρυγα του ισογείου του κτηρίου του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Στα εκθέματά του συγκαταλέγονται 14.078 αρχαίες ελληνικές επιγραφές διαφόρων ειδών (επιτύμβιες στήλες, κατάλογοι πεσόντων, επιγράμματα από δημόσια ταφικά μνημεία, ενεπίγραφες βάσεις αρχαϊκών αγαλμάτων, ψηφίσματα, αναθηματικές επιγραφές κ.ά.) σε λίθο, μάρμαρο και πηλό, προερχόμενες κυρίως από την Αττική, αλλά και άλλες περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Κατά κύριο λόγο είναι γραμμένες στην ελληνική γλώσσα, ενώ υπάρχουν και λίγες λατινικές, περί τις 40 εβραϊκές επιτύμβιες επιγραφές του 16ου-17ου αιώνα, ελάχιστες οθωμανικές επιγραφές και ακόμα λιγότερες σε άλλες γλώσσες. Οι ελληνικές επιγραφές χρονικά τοποθετούνται σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους, από τον 8ο π.Χ. αιώνα έως τον 5ο-6ο μ.Χ., με ελάχιστα δείγματα από τη βυζαντινή περίοδο και τους νεότερους χρόνους.
Από τα ευρήματα ξεχωρίζουν η αρχαιότερη λίθινη επιγραφή από την Ακρόπολη, οι νόμοι της πόλης των Αθηνών, αλλά και η στήλη με τα οικονομικά στοιχεία από την κατασκευή του χρυσελεφάντινου αγάλματος της θεάς Αθηνάς από τον Φειδία.
Στο χώρο του Μουσείου διοργανώνονται περιοδικές εκθέσεις αρχαίων ελληνικών επιγραφών, καθώς και εκθέσεις σύγχρονης τέχνης με έργα εμπνευσμένα από την ελληνική γραφή και τις αρχαίες επιγραφές.

Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 08:00-15:00, Δευτέρα κλειστό.

Aπό 1η Απριλίου έως 31η Οκτωβρίου: Ολόκληρο 4€,  μειωμένο 2€
Από 1η Νοεμβρίου έως 31η Μαρτίου:  2€

Ενιαίο Εισιτήριο διάρκειας τριών ημερών: 15€
Ισχύει για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Επιγραφικό Μουσείο, το Νομισματικό Μουσείο και το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.

Στο ενιαίο εισιτήριο δεν εφαρμόζονται εκπτώσεις.

Οι ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού ξεκίνησαν το 1863 από την Αρχαιολογική Εταιρία και από το 1913 συνεχίζονται από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών. Το μικρό μουσείο του Κεραμεικού, που βρίσκεται στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, οικοδομήθηκε το 1936.  Περιέχει ευρήματα από τις ανασκαφές του Κεραμεικού, τα οποία δίνουν πολλές πληροφορίες για τις συνήθειες και την καθημερινή ζωή των αρχαίων Ελλήνων. Ο επισκέπτης μπορεί να μάθει για τα ταφικά έθιμα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, να δει πληθώρα κτερισμάτων που συνόδευαν τον νεκρό στον άλλον κόσμο, καθώς και όστρακα (θραύσματα αγγείων ) με χαραγμένα πάνω τους τα ονόματα επιφανών Αθηναίων που γινόταν στην διαδικασία του «οστρακισμού», όποιος θεωρούταν επικίνδυνος για τη Δημοκρατία έπρεπε να φύγει από την πόλη. Στον προαύλειο χώρο του Μουσείου φιλοξενούνται επιτύμβια μνημεία του 4ου αι. π.Χ. καθώς και ένα τμήμα δαπέδου από το Πομπείο. Στις αίθουσες παρουσιάζονται αρχαϊκά επιτύμβια που βρέθηκαν εντοιχισμένα στο Θεμιστόκλειο τοίχος (λόγω της βιαστικής κατασκευής του το 478 π.Χ) όπως και  σφίγγες, λέοντες και κούροι της αρχαϊκής περιόδου. Ξεχωρίζουν οι ανάγλυφες στήλες των κλασικών χρόνων για το μεγαλείο και την αξιοπρέπεια, επιτύμβιο ανάγλυφο του νεαρού ιππέα Δεξίλεω, η στήλη της Δημητρίας και της Παμφίλης και της μάμμης Αμφαρέτης με δύο γυναίκες. Στο κέντρο δεσπόζει ο Ταύρος , το επιτάφιο μνημείο του Διονυσίου του Κολυτέως.

Χειμερινό ωράριο: 
8:00-17:00 
Κάθε Τρίτη 10:00 - 17:00

Θερινό ωράριο: 
8:00- 20:00

Ο αρχαίος Κεραμεικός ήταν περιοχή-εγκατάσταση των κεραμέων όπως υποδηλώνει το όνομά του. Βρισκόταν στη βορειοδυτική παρυφή της αρχαίας Αθήνας και εκτείνονταν μέσα και έξω από τα τείχη της πόλης που διασχίζουν σήμερα το χώρο των ανασκαφών. Δυο πύλες , το Δίπυλο και η Ιερά Πύλη, συνέδεαν τον εσωτερικό και εξωτερικό χώρο του Κεραμεικού. Η περιοχή των Πυλών («έξω») υπήρξε το μεγαλύτερο αρχαιότερο και πιο γνωστό αττικό νεκροταφείο «το Δημόσιο Σήμα». Η Ιερά Πύλη πήρε το όνομά της από την Ιερά οδό τον δρόμο που ακολουθούσε η πομπή των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Ένα τμήμα του αρχαίου Ηριδανού ποταμού περνάει ακόμη και σήμερα από την Ιερά Πύλη, ενώ ο επισκέπτης βαδίζει στο ίδιο επίπεδο που βάδιζαν οι Αθηναίοι την κλασική εποχή. Στην αρχαϊκή εποχή στο χώρο κυριαρχούν οι μεγάλοι ταφικοί τύμβοι. Στην κλασική περίοδο η Ιερά οδός διαμορφώνεται σε ένα τυπικό νεκροταφείο με οικογενειακούς ταφικούς περίβολους να συναγωνίζονται μεταξύ τους στη γλυπτική διακόσμηση. Σε αντίθεση με τη Ιερά Οδό, τον δρόμο του Διπύλου τον χρησιμοποιούσαν οι επίσημες ταφικές τελετές για τους πεσόντες των μαχών που ενταφιάζονταν στο Δημόσιο Σήμα. Επίσημο χαρακτήρα είχε και ο δρόμος που ξεκινούσε από το Δίπυλο προς το εσωτερικό της πόλης, η περίφημη Οδός των Παναθηναίων. Εκεί ανάμεσα στις δύο πύλες βρισκόταν το Πομπείο κτίσμα που γίνονταν οι προετοιμασίες και ξεκινούσε η πομπή των Παναθηναίων προς τιμή της πολιούχου θέας Αθηνάς.  Στην οδό των τάφων, σώζονται επιτύμβιες στήλες υψηλής τέχνης και αισθητικής, και ξεχωρίζει η στήλη του Δεξίλεω, ενός νεαρού ιππέα, ο ταύρος στο περίβολο του Διονυσίου και η στήλη της Ηγησούς.

Ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας, με σπουδαία προσφορά στον πολιτισμό και τις επιστήμες, μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στις απαρχές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα την περίοδο 1837-1841. Στεγάζεται σε ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα κτήρια της προοθωνικής περιόδου κάτω από το βράχο της Ακρόπολης, «αγναντεύοντας» πανοραμικά την Αρχαία Αγορά και την Πλάκα. Η «Οικία Κλεάνθους» -εδώ ζούσαν οι επιφανείς αρχιτέκτονες Σταμάτιος Κλεάνθης και Εδουάρδος Σάουμπερτ που επιλέχθηκαν για τα πρώτα πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά σχέδια της Αθήνας- αποκαλείται και «Παληό Πανεπιστήμιο», καθώς φιλοξένησε το πρώτο Πανεπιστήμιο του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους την περίοδο 1837-1841. 
Με αφορμή τον εορτασμό των 150 χρόνων λειτουργίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, την άνοιξη του 1987 εγκαινιάστηκε στο ιστορικό κτήριο το Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, που ιδρύθηκε με στόχο τη συλλογή, διαφύλαξη, συντήρηση και ανάδειξη της ακαδημαϊκής κληρονομιάς του πρώτου πανεπιστημιακού ιδρύματος της χώρας.
 Η ευρεία συλλογή που εμπλουτίζεται συνεχώς με δωρεές ή αγορές περιλαμβάνει προσωπογραφίες καθηγητών από ζωγράφους της εποχής, διδακτικά συγγράμματα, φωτογραφικό υλικό από τη ζωή στο Πανεπιστήμιο, σπάνια επιστημονικά όργανα (ιατρικής, φυσικής, χημείας, φαρμακολογίας), χειρόγραφα, διπλώματα, πρυτανικούς λόγους, διδακτορικές διατριβές, επετηρίδες, μετάλλια, σφραγίδες κ.ά.
Μέρος της μόνιμης έκθεσης αποτελεί και η ενδιαφέρουσα νέα ενότητα: «Ένα σπίτι για ένα μουσείο: Η ιστορία του κτηρίου», αφιερωμένη στη μακρόχρονη ιστορία του κτηρίου, στην ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και τις ιστορίες των απλών ανθρώπων που φιλοξένησε κατά τη διάρκεια του 19ου και 20ου αιώνα. Τα εκθέματα περιλαμβάνουν τρισδιάστατη απεικόνιση των φάσεων κατασκευής του κτηρίου, αποσπάσματα από συνεντεύξεις των τελευταίων ενοίκων του, φωτογραφίες και προσωπικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης.

Ωράριο λειτουργίας: 
Δευτέρα - Παρασκευή 09:00 -16:00


Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα το Μουσείο είναι ανοιχτό 11:00-16:00 και πραγματοποιείται δωρεάν ξενάγηση στις 13:00.

Είσοδος: €2 για ενήλικες, €1 για παιδιά από 12-18 ετών, κόστος συμμετοχής στα εκπαιδευτικά προγράμματα και τις ξεναγήσεις. Περισσότερες πληροφορίες στο τηλ.: 210 3689502-6.

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ιδρύθηκε το 1986, για να στεγάσει την ιδιωτική συλλογή της κυκλαδικής και αρχαίας ελληνικής τέχνης του Νικολάου και της Αικατερίνης Γουλανδρή. Είναι αφιερωμένο στη μελέτη και προβολή των πολιτισμών του Αιγαίου και της Κύπρου, με ιδιαίτερη έμφαση στην κυκλαδική τέχνη της 3ης π.Χ. χιλιετίας. Στα εκθέματά του περιλαμβάνει περίπου 3.000 αντικείμενα κυκλαδικής, αρχαίας ελληνικής και κυπριακής τέχνης. 
Εκτός από αρχαιολογικές εκθέσεις το ΜΚΤ οργανώνει συχνά εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, που φέρνουν το κοινό του σε επαφή με σημαντικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα (Νταλί, Πικάσο, κ.ά.) και διερευνούν τις βαθύτερες σχέσεις της αρχαίας τέχνης με τη σύγχρονη καλλιτεχνική έκφραση.

Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα - Τετάρτη - Παρασκευή - Σάββατο 10:00 - 17:00, Πέμπτη 10:00-20:00, Κυριακή: 11:00-17:00, Τρίτη κλειστό.

Το μουσείο παραμένει κλειστό 1/1, Κυριακή & Δευτέρα του Πάσχα, Αγίου Πνεύματος, 1/5, 25-26/12, Καθαρή Δευτέρα, 25/3, 15/8.

ΕΝΙΑΙΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗΣ & ΜΟΝΙΜΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Είσοδος: €12

Μειωμένο: €9



ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Γενική είσοδος: €6



ΜΕΙΩΜΕΝΟ ΕΝΙΑΙΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ

• Άτομα άνω των 65 ετών
• Φοιτητές
• Άτομα 19-26 ετώv
• Κάτοχοι κάρτας Eικαστικού Eπιμελητηρίου
• Ομάδες επισκεπτών άνω των 12 ατόμων

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ

• Φίλοι του Μουσείου
• Παιδιά έως 18 ετών
• Άτομα με αναπηρία και ο συνοδός τους
• Άνεργοι με την επίδειξη ενεργής κάρτας ΟΑΕΔ
• Φοιτητές αρχαιολογίας και ιστορίας της τέχνης
• Υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού
• Κάτοχοι Κάρτας Ελεύθερης Εισόδου σε Μουσεία
• Μέλη του ICOM και του ICOMOS
• Δημοσιογράφοι
• Διπλωματούχοι ξεναγοί

Μέγαρο Σταθάτου (περιοδικές εκθέσεις), Βασιλίσσης Σοφίας και Ηροδότου 1
Τα δύο κτίρια επικοινωνούν εσωτερικά μεταξύ τους.

Με έτος ίδρυσης το 1834, το Νομισματικό Μουσείο θεωρείται ένα από τα παλαιότερα κρατικά μουσεία στην Ελλάδα. Για τη στέγασή του επιλέχθηκε το αρχοντικό Ιλίου Μέλαθρον, ένα από τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα του Ερνέστου Τσίλλερ, στην οδό Πανεπιστημίου. Το κτήριο οικοδομήθηκε το 1880, ενώ πρώτος ένοικός του ήταν ο Γερμανός αρχαιολόγος και φιλέλληνας Ερρίκος Σλήμαν, εξ ου και η δεύτερη ονομασία του «Μέγαρο Ερρίκου Σλήμαν». 
Η μόνιμη έκθεση του Νομισματικού Μουσείου περιλαμβάνει τη μοναδική στον ελλαδικό χώρο και στα Βαλκάνια νομισματική συλλογή, παρουσιάζοντας με ευχάριστο τρόπο την ιστορία του νομίσματος από τον 7ο π.Χ. αιώνα έως τις μέρες μας. Στους δύο ορόφους θα έχετε την ευκαιρία να δείτε με χρονολογική σειρά νομίσματα από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, το ρωμαϊκό, το βυζαντινό, αλλά και από τους μεσαιωνικούς και νεώτερους χρόνους, έως τη νεοελληνική δραχμή. Συγκεκριμένα, εκτίθενται περίπου 500.000 προσκτήματα -κυρίως νομίσματα, αλλά και μετάλλια, μολυβδόβουλλα, σφραγιδόλιθοι, σταθμοί, οβελοί και τάλαντα. 
Στον πρώτο όροφο λειτουργεί πωλητήριο, όπου μπορείτε να αγοράσετε πιστά αντίγραφα αρχαίων ελληνικών νομισμάτων και αναμνηστικά, ενώ στον κήπο λειτουργεί το υπέροχο cafe του Νομισματικού Μουσείου.

Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 08:30-15:30. Δευτέρα κλειστό.
Κλειστό κατά τις επίσημες αργίες 1/1, 25/3, Κυριακή του Πάσχα, 1/5, 25-26/12.

Εισιτήρια: 
Ολόκληρο: €6
Εισιτήρια: €3 (για το χρονικό διάστημα 1 Νοεμβρίου 2022 – 31 Μαρτίου 2023)
Ενιαίο Εισιτήριο: €15
(Ισχύει για Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο, Νομισματικό Μουσείο, Επιγραφικό Μουσείο)

Η Αθήνα μετά τα «Περσικά» αναδείχτηκε σε ηγέτιδα δύναμη του ελληνικού χώρου. Η Δημοκρατία με αρχηγό τον Περικλή στάθηκε δημιουργική για την οικοδόμηση της πόλης. Η προστάτιδα Αθηνά Παρθένα έχει κυρίαρχη θέση στους θεούς της Αθήνας ως Θεά της Νίκης του Πολέμου, της ειρήνης και της ευημερίας. Ο Παρθενώνας, αφιερωμένος στην Αθηνά, ο ναός της κλασικής εποχής, του οποίου τα απομεινάρια είναι εμφανή σήμερα κτίστηκε το 447- 438 π.Χ. και είναι ο τρίτος, κατά σειρά στη θέση, παλαιότερος ναός. Ο Παρθενώνας είναι ένα σύμβολο, είναι η Κιβωτός του Πολιτισμού του Δυτικού κόσμου, ενσαρκώνει αξίες, πεποιθήσεις και ιδεολογίες που στηρίζεται ο σύγχρονος κόσμος. Ο πλούτος, ο πολιτισμός και η δόξα της Αθήνας απορρέουν από αυτό το μνημείο μαζί με τις αξίες της Δημοκρατίας, της Ισότητας, της Δικαιοσύνης και της Αξιοκρατίας (παγκόσμιες έννοιες δημιουργήματα της ελληνικής σκέψης). Ο Παρθενώνας σήμερα δοξάζει την ελληνική ιστορία και ήταν ένα έργο πολύπλοκων υπολογισμών, αν και το κτήριο φαίνεται ευθύ, σπάνια θα βρεθεί κάθετη γραμμή. Μαθηματικοί υπολογισμοί στο Μνημείο αποδεικνύουν πόσο προηγμένη ήταν η μηχανική των αρχαίων Ελλήνων και η μαθηματική επιστήμη και πόσα μυστικά υπάρχουν ακόμη. Ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης αρχιτέκτονες του ναού, χρησιμοποιήσαν δωρικό ρυθμό με στοιχεία ιωνικού. Ο ναός έχει τέσσερα κύρια μέρη, μετά τον οπισθόναο, τη δυτική είσοδο του ναού, που οδηγούσε στον οπισδόμο, βρισκόταν  το θησαυροφυλάκιο της πόλης και φυλάσσονταν τα χρήματα της ιερής συμμαχίας. Ο πρόναος της ανατολικής εισόδου οδηγούσε στον κύριο ναό που ήταν σε βάθρο το χρυσελεφάντινο άγαλμα  της Αθηνάς, έργο του γλύπτη Φειδία, ύψους 12 μέτρων με τα γυμνά μέρη του σώματος από ελεφαντόδοντο και το ένδυμα από χρυσό, με το δεξί χέρι κρατούσε φτερωτή νίκη και με το αριστερό ακουμπούσε στην ασπίδα.


Ανατολικό αέτωμα: γέννηση Αθηνάς
Δυτικό αέτωμα: διαμάχη Αθηνάς και Ποσειδώνος για την κυριαρχία της πόλης.
Ζωοφόροι: σκηνές από την πομπή των Παναθηναίων.
Μετόπες: (ορθογώνιες πλάκες)  αναπαριστούν σκηνές από την μυθολογία σχετικές με την πόλη της Αθήνας. Βόρεια= τρωικός πόλεμος. Δυτική= αμαζονομαχία. Νότια= κενταυρομαχία.

Η Αμερικανική σχολή κλασικών σπουδών αναστήλωσε πλήρως την Στοά του Αττάλου το 1953-1956 με σκοπό να στεγάσει τα ευρήματα των ανασκαφών από την αρχαία αγορά των Αθηνών. Το μουσείο της αρχαίας αγοράς (Στοά του Αττάλου) βρίσκεται σήμερα στην αρχαία της θέση, ανατολικά. Η επιγραφή στο επιστύλιο της κάτω  κιονοστοιχίας που διατηρείται αποσπασματικά και σήμερα αποδεικνύει πως η Στοά ήταν δώρο του  Άτταλου Β΄ του Φιλάδελφου (220 π.Χ. – 138 π.Χ.) που ήταν ηγεμόνας του ελληνιστικού βασιλείου της Περγάμου στη Μικρά Ασία, μέλος της Δυναστείας των Ατταλιδών.  Πρόκειται για ένα μοναδικό σκεπαστό οικοδόμημα κατασκευασμένο γύρω στο 150 μ. Χ. που διαθέτει και όροφο. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της εποχής και σημείο συνάντησης των Αθηναίων για συζητήσεις και περίπατο. Στο ισόγειο η εξωτερική κιονοστοιχία ήταν δωρική και η εσωτερική ιωνική, με αρράβδωτους κίονες. Στον όροφο η εξωτερική κιονοστοιχία ήταν ιωνική και η εσωτερική είχε κιονόκρανα Περγαμηνού τύπου. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Μουσείου είναι ότι τα εκθέματά του έχουν άμεση σχέση με τη λειτουργία του Δημοκρατικού πολιτεύματος των Αθηνών, δεδομένου ότι η Αγορά ήταν η καρδιά της δημόσιας ζωής. Καταστράφηκε από τους Ερούλους το 267 μ.Χ και ενσωματώθηκε στο Υστερορωμαϊκό τείχος της Αθήνας.

Το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού είναι χτισμένο στη βάση της νοτιοδυτικής πλευράς της Ακρόπολης, επί της οδού Διονυσίου Αεροπαγίτου. Απέχει από το σταθμό του μετρό Ακρόπολη περίπου 10 λεπτά(750μ.).
Το Ωδείο είναι προσβάσιμο για το κοινό μόνο στα πλαίσια παράστασης, συνήθως τους καλοκαιρινούς μήνες. Ωστόσο ο επισκέπτης του αρχαιολογικού χώρου της Ακροπόλεως θα έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει το Ηρώδειο από το δρομάκι που περνάει πίσω από τις κερκίδες.
Ο Ηρώδης ο Αττικός, Αθηναίος ρήτορας και Ρωμαίος γερουσιαστής, ήταν γνωστός για το μέγεθος της περιουσίας του και για τις δημόσιες δωρεές του. Γύρω στο 161 μ.Χ. πραγματοποιεί ένα κατασκευαστικό άθλο με την ανέγερση του Ωδείου εις μνήμην της συζύγου του Ρήγιλλα. Το μνημείο προκαλούσε θαυμασμό ήδη και στην αρχαιότητα και σύμφωνα με τις περίγραφες του Παυσανία επρόκειτο για ένα επιβλητικό Ωδείο με ξύλινη οροφή από κέδρο Λιβάνου. Εκατό χρόνια μετά, η επιδρομή των Ερούλων κατέστρεψε το Ωδείο στην λεηλασία της Αθήνας και έπειτα ενσωματώθηκε στο σύστημα οχύρωσης της πόλης. Το Ωδείο διέθετε τριώροφη πρόσοψη με καμάρες με ξύλινη κεραμοσκεπή. Το τείχισμα της σκηνής του Ωδείου, δυο από τους τρεις ορόφους διατηρούνται μέχρι σήμερα (ύψος: 28 μ.). Το 1950 ξεκίνησε η αναστήλωση των κερκίδων με τον Αρχιτέκτονα Αναστάσιο Ορλάνδο (32 σειρές χωρούν 5000 θεατές), γεγονός που το καθιστά από τα παλαιότερα εν λειτουργία θέατρα στον κόσμο. Το Φεστιβάλ Αθηνών από το 1955 έχει προσκαλέσει αμέτρητους διεθνούς φήμης καλλιτέχνες για εμφάνιση στο Ηρώδειο, μεταξύ αυτών και η Μαρία Κάλλας. Συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις λαμβάνουν μέρος τα καλοκαίρια με την έμπνευση της εμβληματικού σκηνικού στην πλαγιά της Ακρόπολης.

Το Ερέχθειο ένας ιδιαίτερος αρχαιοελληνικός ναός της Κλασικής περιόδου (425-406 π.Χ.) που κατάφερε να γίνει γνωστός από τη νότια πρόσταση, ουσιαστικά ένα μπαλκόνι του οποίου η στέγη στηρίζεται όχι σε κίονες αλλά σε Καρυάτιδες, σε αγάλματα κορών. Κάτω από την πρόσταση των κορών βρισκόταν και ο τάφος του  μυθικού Κέκροπα, του πρώτου βασιλιά και ιδρυτή της Αθήνας και  ιδρυτή της λατρείας της Αθηνάς Πολιάδος, που ο θρύλος την θέλει να γεννήθηκε από την αττική γη και διφυής δηλ. φίδι από τη μέση και κάτω. Το Ερέχθειο αποτελούσε ένα σεβάσμιο κτήριο αφιερωμένο στην Αθηνά και στον Ποσειδώνα που σύμφωνα με τη διαμάχη τους ο Ποσειδώνας χτύπησε στο βράχο με τρίαινα  και ξεπήδησε θαλασσινό νερό και η Αθηνά με το χτύπημα του δόρατός της, φύτρωσε την ελιά. Η φιλονικία είχε νικητή την Αθηνά, αλλά και προς τιμή του Ποσειδώνα, έγινε το Ερέχθειο για τη στέγαση των δύο Θεών. Το περίφημο ξόανο(ξύλινο άγαλμα) της Αθηνάς καθιστής, που έπεσε από τον ουρανό, βρισκόταν σε ένα από τα δωμάτια του Ερέχθειου. Κάθε 4 χρόνια γιορτάζονταν τα Παναθήναια, γιορτές που απέδιδαν προσφορές στη Θεά Αθηνά και έντυναν το άγαλμα με το καινούργιο χιτώνα, κροκί χρώματος. Κάτω από το άγαλμα της Αθηνάς έκαιγε  πάντα άσβεστή η φωτιά από ένα χρυσό λυχνάρι. Το κύριο οικοδόμημα με τη βόρεια πρόσταση χαμηλότερη στεγάζει με έξι ιωνικούς κίονες την είσοδο για το δυτικό μέρος του ναού και περιτρέχεται από μια ιωνική ζωοφόρο διακοσμημένη με μορφές ηρώων, θεών και θνητών που συνδέονταν με την πανάρχαια λατρεία του Ερεχθέα (ήρωας και βασιλιάς της Αθήνας, γιος του Θεού Ηφαίστου, που είναι θαμμένος κάτω από το Ερέχθειο). Βωμοί αφιερωμένοι υπήρχαν σε πολλούς ήρωες τον Εριχθόνιο, τον Βούτη (αδελφό Ερεχθέα) και στο θεό Ήφαιστο.

Ο χώρος είναι επισκέψιμος κατά τις ώρες λειτουργίας του βράχου της Ακρόπολης.

Δίπλα στα Προπύλαια της Ακρόπολης στα δεξιά προβάλει ένας μικρός ναΐσκος, ιωνικού ρυθμού της Κλασικής Εποχής του πολιτικού ηγέτη της Αθήνας, Περικλή. Ο ναός ήταν ενταγμένος στο οικοδομικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της πόλης και ολοκληρώθηκε περίπου το 425 π.Χ. Αργότερα στα ρωμαϊκά χρόνια σύμφωνα και με τον περιηγητή Παυσανία, ο ναός ήταν αφιερωμένος στην Αθηνά Απτέρου Νίκης καθώς το ξύλινο άγαλμα της Αθηνάς στο εσωτερικό του ναού ήταν χωρίς φτερά για να μην μπορεί να πετάξει μακριά από την πόλη της Αθήνας. Ο πρώτος ναός ήταν ξύλινος και καταστράφηκε από τους Πέρσες, ο ναός της Αθηνάς Νίκης των κλασικών χρόνων ήταν αμφιπρόστυλος με προστάσεις από τέσσερίς μονολιθικούς κίονες στην ανατολική και δυτική όψη, ενώ μπροστά του υπήρχε ένας βωμός για θυσία στη θεά. Ένα μαρμάρινο μεταλλικό κιγκλίδωμα περιβάλει το ναό για προστασία των επισκεπτών. Στη στέγη υπήρχαν χάλκινα επιχρυσωμένα ακρωτήρια με φτερωτές νίκες ή άλλα μυθολογικά πλάσματα. Ο μικρός ναός προοριζόταν για τη λατρεία της Αθηνάς Νίκης που χαρίζει πολεμικές νίκες στην πόλη, αφού η προσδοκία της νίκης ήταν έντονη καθώς υπήρχε η σύγκρουση με τη Σπάρτη. Στο μικρό σηκό του ναού βρισκόταν το γοητευτικό ξόανο της Αθηνάς όρθιο να κρατά στο ένα χέρι το ρόδι και στο άλλο το κράνος της. Η φύση της θέας ήταν διττή συμβόλιζε τον πόλεμο, αλλά και τα αγαθά της ειρήνης που επέρχονται των συγκρούσεων. Οι  ανάγλυφοι ζωοφόροι και τα αετώματα είναι του γλύπτη Αγορακρίτου με θεματική μαχών θεών, ηρώων, γιγάντων και αμαζόνων. Δεν σώζονται πολλά.

Ο Ναός του Ολυμπίου Διός αποτέλεσε ένα θαύμα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής τόσο για την επιβλητικότητα του, αλλά και για την κομψότητα του. Σήμερα βρίσκεται λίγα μέτρα από το Μουσείο Ακρόπολης σχεδόν απέναντι από το Ζάππειο. Θεμελιώθηκε στα τέλη του 6ου αι. στα χρόνια της τυραννίας του Πεισίστρατου και τελικά αποπερατώθηκε από τον ελληνιστή Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ανδριανό γύρω στο 130μ. Χ. για να καταστραφεί τον επόμενο αιώνα από τις ανελέητες καταστροφές των Ερούλων. 15 όρθιοι κίονες και ένας που έπεσε το 1852 σώζονται από το μεγαλύτερο μνημείο των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων. Ο αρχικός ναός ήταν από πεντελικό μάρμαρο με 104 τεράστιες κολώνες κορινθιακού ρυθμού. Δεν σώζεται τίποτα από το κολοσσιαίο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία που ήταν στο εσωτερικό του ναού, καθώς ούτε κι ο γλυπτός διάκοσμος με το πλήθος των αναθημάτων που στόλιζαν το περίβολο του ναού. Σήμερα τα ερείπια του ναού αποτελούν επισκέψιμο υπαίθριο μουσείο και θεωρούνται κειμήλια του ελληνικού πολιτισμού.

Το  Ακρωτήριο του Σουνίου είναι το νοτιότερο άκρο της Αττικής. Σε αυτό το σημείο πάνω στα ερείπια ενός αρχαϊκού ναού στέκεται με δέος πάνω στο βράχο 60 μέτρων ο Ναός του Ποσειδώνα  που κτίστηκε την κλασική περίοδο της Ηγεμονίας της Αθήνας 444 – 440 π.Χ. η πόλις-κράτος της Αθήνας.
Το ομηρικό έπος της Οδύσσειας καθιέρωσε τον Ποσειδώνα ως Θεό της Θάλασσας. Ο Κρόνος είχε τρεις γιους κατά την κλήρωση του κόσμου  ο Ποσειδώνα έτυχε τη θάλασσα, ο Δίας τον ουρανό και ο Άδης τον Κάτω κόσμο. Ως Θεός της Θάλασσας, ο Ποσειδώνας είχε μεταξύ των Ελλήνων μια υψηλή δημοτικότητα μαζί με τη σύζυγο του, Αμφιτρίτη. Όλα τα πλοία τα χαιρέτιζε από μακριά ο φωτεινός άσπρος Ναός του Ποσειδώνα στο Ακρωτήριο του Σουνίου. Ο Ποσειδώνας ήταν προστάτης και των ψαράδων για αυτό τον παρουσιάζουν με ένα δελφίνι ή ένα ψάρι στο χέρι. Η τρίαινα (καμάκι τριών αιχμών) που κρατούσε στο χέρι χρησιμοποιούνταν για την αλιεία του τόνου που προσφερόταν στο Ιερό του Ποσειδώνα.
Η σύγχρονη δορυφορική τεχνολογία απέδειξε πως οι αρχαίοι ήξεραν διαισθητικά πως να κτίζουν τις πόλεις και τα ιερά τους αφού πάντα υπάρχει γεωμετρική διασύνδεση των ιερών τόπων. Ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σουνίου σχηματίζει ισοσκελή τρίγωνο με το Ναό του Ηφαίστου στο Θησείο και με το Ναό της Αφαίας στην Αίγινα.

Στην Αρχαία αγορά των Αθηνών βρίσκεται ο Ναός του Ηφαίστου, ένας Δωρικός Ναός  ανέπαφος στο χρόνο. Ο ναός ήταν αφιερωμένος στο θεό Ήφαιστο, θεό της φωτιάς και κάθε τεχνικής και τέχνης, προπάντων  προστάτης της μεταλλουργίας, και στη θεά Αθηνά ως προστάτιδα των τεχνών σε αυτό ο ναό. Τα χάλκινα αγάλματα που ήταν στο εσωτερικό του ναού δεν σώζονται. Θεωρείται ένας τυχερός ναός που σώθηκε από τις επιδρομές και στέκει στολίδι μνήμης της αρχαίας ελληνικής εποχής. Κτίστηκε το 449 π.Χ. Ο αρχιτέκτονας παραμένει άγνωστος, όμως σίγουρα είχε επηρεαστεί από το κτίσιμο του Παρθενώνα και είχε σχεδιάσει και το Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, της Νέμεσης στη Ραμνούντα και του Άρη στο Μενίδι. Στην ανατολική μετόπη αναπαρίστανται οι άθλοι του Ηρακλή. Στη Ζωοφόρο του πρόναου και στην βόρεια και νότια μετόπη αναπαρίστανται οι άθλοι του Θησέα. Ο Θησέας αναδείχτηκε ο πιο σπουδαίος από όλους τους βασιλιάδες της Αθήνας, ένωσε τους Δήμους της Αττικής και ισχυροποίησε τη θέση του. Πολλοί και οι μύθοι γύρω από το όνομα του με ενδεικτικά : νίκη επί των Αμαζόνων και των Κένταυρων, απαγωγή της ωραίας Ελένης από τη Σπάρτη, σκότωσε τον  Μινώταυρο (το μυθολογικό τέρας που οι Αθηναίοι απέδιδαν φόρο αίματος).

Το Διονυσιακό Θέατρο στη Νότια Κλιτύ της Ακρόπολης υπήρξε ο σημαντικότερος υπαίθριος θεατρικός χώρος στην αρχαία Ελλάδα, το αρχαιότερο από όλα τα γνωστά θέατρα του κόσμου και πυρήνας διδασκαλίας του αττικού δράματος, καθώς φιλοξενούσε τα Μεγάλα Διονύσια, τη μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή της αρχαίας Αθήνας. Μάλιστα, για το Θέατρο του Διονύσου προορίζονταν όλες οι μεγάλες τραγωδίες και κωμωδίες του 4ου και 5ου π.Χ. που έχουν φτάσει ως τις μέρες μας. 
Η έκταση του γιγαντιαίου κτίσματος –τμήμα του Ιερού του Ελευθερέως Διονύσου- χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 4ου π.Χ. αιώνα, ωστόσο ο σωζόμενος πυρήνας του ανάγεται στην εποχή της δυναστείας των Πεισιτρατιδών του 6ου π.Χ. αιώνα. Οι αλλεπάλληλες επεμβάσεις και επεκτάσεις που έγιναν στο πέρασμα των χρόνων καθιστά δύσκολο τον προσδιορισμό τόσο της αρχικής του μορφής, όσο και την πορεία της εξέλιξής του. 
Η χωρητικότητα του Θεάτρου του Διονύσου υπολογίζεται σε περίπου 15.000 θεατές, οι οποίοι κατανέμονταν σε κερκίδες. Σήμερα, έχουν διασωθεί μόνο 13 σειρές εδωλίων από την κεντρική κερκίδα των Κλασικών χρόνων, καθώς και ερείπια από την τελευταία περίοδο ζωής του θεάτρου κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους. Από το 2002 πραγματοποιούνται εργασίες αναστήλωσης, με την κατασκευή 13 επιπλέον σειρών εδωλίων από πέτρα Κορίνθου.

Εισιτήρια
Τιμή ολόκληρου εισιτηρίου €20
Τιμή μειωμένου εισιτηρίου €10

Το νεοκλασικό κτίριο πάνω στο λόφο Νυμφών που κοσμεί τον περίπατο του επισκέπτη στην Αποστόλου Παύλου στο θησείο είναι το παλαιό Αστεροσκοπείο της Αθήνας. Πάντα φωτισμένο το βράδυ  ξεδιπλώνει μια αισθητική άλλης εποχής και έρχεται να μαγέψει τον επισκέπτη καλώντας τον να εξερευνήσει τα άδυτα του σύμπαντος.
Το κέντρο επισκεπτών του Θησείου στεγάζεται στο κτίριο Σίνα που θεμελιώθηκε από δωρεά του Γεωργίου Σίνα, γενικού πρόξενου της Ελλάδας στη Βιέννη το 1842 σε σχέδια του Δανού αρχιτέκτονα  Θεόφιλου Χάνσεν. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ένα από τα πρώτα τηλεσκόπια της Ελλάδας, όπως το μεσημβρινό τηλεσκόπιο Γ. Βούρη (1846) και το τηλεσκόπιο 16εκ. το οποίο βρίσκεται εδώ και 150 έτη κάτω από το θόλο-σύμβολο του κτηρίου Σίνα. Με το τηλεσκόπιο αυτό ο Ιούλιος Σμιτ, αστρονόμος και τρίτος Διευθυντής του ΕΑΑ (1858-1884), σχεδίασε τον πλέον ακριβή χάρτη της Σελήνης τον 19ο αιώνα. Ο Δημήτριος Δωρίδης, Έλληνας της Γαλλίας χρηματοδότησε την κατασκευή ενός τηλεσκοπίου το 1902 από τον γαλλικό οίκο  Gautier, το οποίο φιλοξενείται 120 μέτρα νοτιότερα σε ένα κτήριο κατασκευασμένο από μάρμαρο Αίγινας με θόλο διαμέτρου 8μ. και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Δημήτριο Αιγινήτη πέμπτο διευθυντή του Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η ανακαίνιση του το 2014 το καθιστά πλήρως λειτουργικό για παρατηρήσεις του Αττικού ουρανού για το κοινό. Οι τακτικές βραδινές επισκέψεις, οι οποίες περιλαμβάνουν και παρατήρηση από το τηλεσκόπιο Δωρίδη, καιρού επιτρέποντος, πραγματοποιούνται με μέγιστη συμμετοχή 50 ατόμων.
Το πρόγραμμα των βραδινών ξεναγήσεων παρουσιάζεται στον πίνακα που ακολουθεί. Διαμορφώνεται εντός του έτους ως εξής:
Κάθε Τετάρτη, Παρασκευή & Σάββατο (ξενάγηση στα Ελληνικά)
19:00 | Νοέμβριο έως Μάρτιο
20:00 | Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Απρίλιος
21:00 | Μάιο έως Αύγουστο
Οι επισκέπτες μπορούν να προμηθεύονται τα εισιτήριά τους ηλεκτρονικά. Εκτιμώμενη διάρκεια, 1 ώρα.
Συνιστάται οι ενδιαφερόμενοι να προσέρχονται 15 λεπτά πριν την έναρξη της επίσκεψης.
– Ξεναγήσεις πραγματοποιούνται και στην Αγγλική γλώσσα και ξεκινούν μία ώρα μετά την έναρξη των προγραμματισμένων βραδινών επισκέψεων. Συγκεκριμένα:
Κάθε Τετάρτη, Παρασκευή & Σάββατο (ξενάγηση στα Αγγλικά)
20:00 | Νοέμβριο έως Μάρτιο
21:00 | Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Απρίλιος
22:00 | Μάιο έως Αύγουστο

Η λέξη αγορά (αγείρω = συναθροίζω) ήταν το  βασικό συστατικό Δημοκρατίας της ελληνικής Πόλης-Κράτους, γιατί σκοπό δεν είχε μόνο τη  συγκέντρωση των πολίτων  για εμπορικές συναλλαγές, αλλά τη σύναξη όλων των κοινωνικών στρωμάτων της Πόλης για την επίλυση και συζήτηση προβλημάτων. Ήταν ένα κοινωνικό, πολιτιστικό διοικητικό, οικονομικό κέντρο, απόρροια του Δημοκρατικού πολιτεύματος. Την Αρχαία Αγορά διέσχιζε η οδός των Παναθηναίων, η οποία πήρε το όνομα της από τη γιορτή προς τη θέα Αθηνά που η πομπή οδηγούσε στην Ακρόπολη. Η Αγορά  μέσα 5ου αι. πλαισιώθηκε από πολυάριθμα δημόσια κτήρια και στολίστηκε με ναούς, βωμούς και κρήνες (Ναός του Ηφαίστου, Βασιλέως Στοά, Στοά Ελευθέριου Διός,  Βουλευτήριο, Ποικίλη στοά, Ωδείο Αγρίππα, βωμός Αγοραίου Διός και δώδεκα θεών κ.τ.λ .). Την οριστική μορφή την έλαβε το 2ο αι. μ.Χ. με άλλα κτίσματα ενδεικτικά: η βιβλιοθήκη Πανταίνου, το Νυμφαίο, η νοτιοανατολική Στοά και η Στοά του Αττάλου που ανοικοδομήθηκε ως Μουσείο για να στεγάζει τα ευρήματα των ανασκαφών στην αρχαία Αγορά. Επανειλημμένα καταστράφηκε και λεηλατήθηκε από τους Πέρσες το 480 π.Χ. , τους Ρωμαίους με το Σύλλα το 86 μ.Χ., τους Ερούλους ΤΟ 267 μ.Χ. Η περιοχή της Αγοράς εγκαταλείφθηκε για αιώνες μετά τη τελευταία σλαβική επιδρομή το 580 μ.Χ. και περίπου στα 1000 μ.Χ. ξανακατοικήθηκε και χτίστηκε ο ναός των Αγίων Αποστόλων. Το 1204 η περιοχή ερήμωσε ξανά για αιώνες μετά τη επιδρομή του Λέοντα Σγουρού, δυνάστη του Ναυπλίου. Στα τέλη του 19ου αι., η Γερμανική Αρχαιολογική Εταιρεία βρίσκει την Αρχαία Αγορά θαμμένη στην Αθήνα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Τη συστηματική ανασκαφική έρευνα έχει αναλάβει η Αμερικάνικη Σχολή Κλασικών Σπουδών (1931-41, 1946-60 1980 μέχρι σήμερα). Ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Αγοράς λειτουργεί από το 1957 υπό την εποπτεία της Ελληνικής Αρχαιολογικής Εταιρείας

Ιδρύθηκε το 1965 με σκοπό την προώθηση των φυσικών επιστημών, την εκπαίδευση και την προστασία των απειλούμενων ειδών και βιότοπων της χώρας. Περιέχει πλούσιες συλλογές ζώων, οστράκων, ορυκτών, πετρωμάτων και απολιθωμάτων που καλύπτουν τον φυσικό πλούτο της Ελλάδας. 
Εκατοντάδες επισκέπτες, κυρίως παιδιά σχολικής ηλικίας εκπαιδεύονται καθημερινά με κύριο στόχο τη διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης. Τόσο στις εκθεσιακές αίθουσες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, όσο και στο Κέντρο Γαία, το εξειδικευμένο προσωπικό του Μουσείου ξεναγεί τους επισκέπτες και τους παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για οτιδήποτε αφορά τον πλανήτη Γη, από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα!
Σημαντική έρευνα για τη συγκέντρωση, καταγραφή και μελέτη του βοτανικού, ζωολογικού, γεωλογικού και παλαιοντολογικού πλούτου της χώρας, συνεχίζεται στα αντίστοιχα εργαστήρια και εμπλουτίζονται συνεχώς οι συλλογές. Επιπλέον, με τη δημιουργία του Κέντρου Γαία προστέθηκαν δύο επιπλέον άριστα εξοπλισμένα εργαστήρια της Οικολογίας Εδάφους και της Βιοτεχνολογίας και Βιοαναλυτικής Χημείας, για την έρευνα των φυσικών πόρων που στηρίζουν τη ζωή: έδαφος, νερό, ατμόσφαιρα, σε συσχετισμό με τη διατροφή και την υγεία.
Το Μουσείο επίσης διαθέτει πλούσια βιβλιοθήκη με επιστημονικές εκδόσεις που αφορούν τις φυσιογνωστικές επιστήμες, δύο cafe-bar για την εξυπηρέτηση των μικρών και μεγάλων επισκεπτών και αίθουσες κατάλληλες για συνέδρια, διαλέξεις, σεμινάρια και εταιρικές παρουσιάσεις.

Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή: 09:00 – 14:30 /Σάββατο και Κυριακή: 10:00-15:00.
Επίσημες αργίες: κλειστό
Ιούλιο και Αύγουστο: κλειστό

Εισιτήρια:	
Γενικό κοινό: 6€
Παιδιά 5-18 ετών, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές σε σχολικές τάξεις, άτομα άνω των 65 ετών, ΚΑΠΗ (σε ομαδική επίσκεψη): €4
Δωρεάν: ΑΜΕΑ, εκπαιδευτικοί, ξεναγοί, φίλοι ΜΓΦΙ, δημοσιογράφοι, άτομα που εκπληρώνουν την στρατιωτική τους θητεία, πολύτεκνες οικογένειες, μέλη ICOM, παιδιά έως 5 ετών, μαθητές ειδικών σχολείων.

Το Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας, επί της οδού Γ’ Σεπτεμβρίου 74-78, σε απόσταση αναπνοής από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αποτελώντας πόλο έλξης για τους εραστές της ταχύτητας από τον Μάρτιο του 2011, οπότε και ιδρύθηκε. 
Στεγασμένο στον ultra modern πολυχώρο πολιτισμού Capitol Mall, εκτείνεται σε τρεις ορόφους συνολικής έκτασης 5.000τμ. και περιλαμβάνει περισσότερα από 110 κορυφαία αυτοκίνητα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας, δίνοντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να γνωρίσουν την ιστορία και την εξέλιξη των 4 τροχών από το 1895 έως τα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Η συλλογή (του Ιδρύματος Θεόδωρου & Γιάννας Χαραγκιώνη) περιλαμβάνει εναλλασσόμενα εκθέματα και μοντέλα οίκων που δεν δραστηριοποιούνται πλέον, όπως Avions Voisin,  Adler, Packard, Facel Vega, Delage, Iso, Dino, Stanguelini, Siata, Frazer Nash, Hrg, Elva, Miler, Offenhauser, καθώς και δημοφιλή σύγχρονα μοντέλα, όπως Bentley, Rolls Royce, Bugatti, Aston Martin, Bristol, Lamborghini, Ferrari, Maserati, Porsche, Mercedes, BMW, κλπ. Οι λάτρεις της ταχύτητας εδώ θα αδράξουν την ευκαιρία να οδηγήσουν τον προσομοιωτή της F1 και να δουν από κοντά ένα παλιό συνεργείο αυτοκινήτων. 
Στα «διαμαντάκια» του Ελληνικού Μουσείου Αυτοκινήτου ήρθε να προστεθεί η νέα μόνιμη έκθεση "TRANSPARENCY”, που περιλαμβάνει πέντε «διαφανή» αυτοκίνητα και τέσσερα εκπαιδευτικά μοντέλα των δεκαετιών 1940-1970, δίνοντας στον επισκέπτη την ευκαιρία να δει τα μηχανικά μέρη ενός αυτοκινήτου.

Ωράριο λειτουργίας: 
Δευτέρα-Παρασκευή 10:00-14:00, Σάββατο 11:00-18:00, Κυριακή 11:00 - 18:00.

Ξενάγηση κάθε Κυριακή στις 12:30.

Κάθε Κυριακή δωρεάν προβολές για τους επισκέπτες του Μουσείου στο Αμφιθέατρο με την επίδειξη του εισιτηρίου.

Εισιτήριο:
Γενική είσοδος: €8
Μειωμένο: €5 (Ισχύει για παιδιά 6-12 ετών, φοιτητές, πολύτεκνους, ανέργους και άτομα άνω των 65 ετών)
Ομαδικά (4 άτομα και άνω): €5
Είσοδος με ξενάγηση: €12*
Μειωμένο με ξενάγηση: €8*
*Ισχύει για κάθε Κυριακή στις 12:00.
Δωρεάν είσοδος για παιδιά κάτω των 6 ετών.

Βρίσκεται στον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ στον Πειραιά και μας φέρνει σε επαφή με την εξέλιξη και την ιστορία του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου στο πέρασμα των χρόνων. Το Μουσείο εγκαινιάστηκε το Νοέμβριο του 2005, έχοντας στη συλλογή του 2000 αντικείμενα (έκθεση και αποθήκη), καθώς και 3000 και πλέον βιβλία, έντυπα και φωτογραφίες, που θα αποτελέσουν τη βάση για την επέκταση του Μουσείου και τη δημιουργία βιβλιοθήκης. Το Μουσείο αποτέλεσε όραμα του Μανώλη Φωτόπουλου, υπαλλήλου των Η.Σ.Α.Π. από το 1990. Ο ίδιος ξεκινά την υλοποίησή του αργότερα, το 1995 ως συνταξιούχος, στα γραφεία του τότε Συλλόγου και τώρα Σωματείου Συνταξιούχων στην οδό Μενάνδρου 51, με στόχο να αναδειχθεί η ιστορία της προόδου του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου και η συμμετοχή σ' αυτή όλων των εργαζομένων στην εταιρεία. Ξεκινά "...με ένα φαναράκι κι ένα καπέλο...". Ψάχνει σε όλους τους χώρους, αποθήκες, μάντρες, ακόμα και στα βαρέλια με τα σκουπίδια, από Πειραιά μέχρι Κηφισιά και με κριτήριο την πείρα του και το μεράκι του, συγκεντρώνει οτιδήποτε θεωρεί χρήσιμο για την δημιουργία του Μουσείου. Μετά από πολλές και μεγάλες προσπάθειες, βρέθηκε και παραχωρήθηκε ο χώρος αυτός, που σήμερα στεγάζει το Μουσείο.

Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά 09:00-14:00.

Είσοδος ελεύθερη.

Το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης μπορεί να σας προσφέρει μια ξεχωριστή πολιτιστική και ψυχαγωγική εμπειρία: προγράμματα στον ιδιαίτερο νεοκλασικό του χώρο, ξεναγήσεις σε αρχαιολογικούς χώρους, ειδικά προγράμματα για οικογένειες αλλά και tailor made προγράμματα που καλύπτουν κάθε ενδιαφέρον. Έμπειροι μουσειοπαιδαγωγοί και ξεναγοί θα σας γνωρίσουν τα κρυμμένα μυστικά της Αθήνας.

Ώρες λειτουργίας:
Καθημερινά: 10:00-18:00, Σαββατοκύριακα 11:00-19:00, Δευτέρα: Κλειστά
Είσοδος: 3 ευρώ. 
Δωρεάν σε εκπαιδευτικούς, παιδιά έως 12 ετών, κατόχους κάρτας εισόδου σε Μουσείο και στα μέλη μας.

Η Ρωμαϊκή αγορά της Αθήνας κατασκευάστηκε το δεύτερο μισό του 1ου αι. π.Χ.  με σκοπό να μεταφερθούν από την αρχαία αγορά οι εμπορικές δραστηριότητες της πόλης, ώστε να καταστεί η Αθήνα επίκεντρο της οικονομικής δραστηριότητας στους Ρωμαϊκούς χρόνους. Ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Αύγουστος ήταν οι δωρητές αυτού του κτίσματος και αναφέρονται σε επιγραφή χαραγμένη στο επιστύλιο του δυτικού πρόπυλου. Πρόκειται για ένα κτίριο διαστάσεων 111 x 98 m με μεγάλη ορθογώνια αυλή που περιβάλλεται από στοές με κίονες ιωνικού ρυθμού, καταστήματα και αποθήκες. Έχει δυο πρόπυλα, το ένα στη δυτική πλευρά που σώζεται ακόμα δωρικού ρυθμού kai είναι γνωστό ως πύλη Αρχηγέτιδος Αθηνάς.
Ανατολικά της Ρωμαϊκής Αγοράς βρίσκονται και οι «Αέρηδες» , η επίσημη ονομασία του μνημείου είναι Ωρολόγιο Ανδρονίκου Κυρρήστου  ή πύργος των Ανέμων. Κατασκεπάστηκε από τον αστρονόμο Ανδρόνικο από την Κύρο της Μακεδονίας (α μισό του 1ου αιώνα μ. Χ). Το μνημείο αυτό θεωρείται ο αρχαιότερός μετεωρολογικός ωρομετρικός σταθμός του κόσμου. Βρίσκεται σε βάση τριών βαθμίδων ένας οκταγωνικός πύργος από πεντελικό μάρμαρο, έχει κωνική στέγη χωρίς κίονες που στις ισάριθμες μετόπες του φέρονται ανάγλυφοι οι οκτώ άνεμοι με χαραγμένα τα ονόματα κάτω από το γείσο. Σε κάθε πλευρά κάτω από τις παραστάσεις των άνεμων είναι χαραγμένες ακτίνες ηλιακών ωρολογίων, ενώ στο εσωτερικό λειτουργούσε υδραυλικό ρολόι με το νερό που κατέβαινε από την Ακρόπολη. Τον 15ο αιώνα περιηγητής το αναφέρει ως ναός του Αίολου= άνεμος, την παλαιοχριστιανική περίοδο το μνημείο χρησιμοποιήθηκε ως καμπαναριό εκκλησίας και στην τουρκοκρατία ήταν χώρος των Δερβίσηδων. Στη συνέχεια ο μισός  πύργος θάφτηκε και ανασκάφτηκε πλήρως από την Ελληνική Αρχαιολογική Εταιρεία.

Κυριολεκτικά μας ταξιδεύει στ’ άστρα! Το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο στο Ευγενίδειο Ίδρυμα αποτελεί την πιο ουσιαστική και σημαντική προσπάθεια επιμόρφωσης σε θέματα αστρονομίας και επιστημών, ως ψυχαγωγική αστροπύλη! Σε μια υπερσύγχρονη αίθουσα προβολών χωρητικότητας 280 ατόμων, μικροί και μεγάλοι έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν ένα εικονικό ταξίδι στο διάστημα, να παρακολουθήσουν την ιστορία του Σύμπαντος με τον πιο παραστατικό, απόλυτα κατανοητό τρόπο και να εντρυφήσουν σε διάφορα επιστημονικά πεδία. Η θεαματική επικλινής θολωτή οθόνη (γνωστή ως Θόλος) με διάμετρο 25μ. και επιφάνεια 950τ.μ., τα τρισδιάστατα συστήματα εικονικής πραγματικότητας, τα ηχητικά μέσα και ο προηγμένος τεχνολογικός εξοπλισμός κατατάσσουν το Ευγενίδειο Πλανητάριο ανάμεσα στα καλύτερα πλανητάρια παγκοσμίως. Στις εγκαταστάσεις του περιλαμβάνει επίσης εκθεσιακούς χώρους, επιστημονική βιβλιοθήκη και σύγχρονο συνεδριακό κέντρο. 

Απλά εισιτήρια: 
Ταινία Θόλου:
Κανονικό: €8
Μειωμένο: €5
Ομαδικό: €5
Σχολικά: €5

Ψηφιακή ταινία Θόλου:
Κανονικό: €6
Μειωμένο: €4
Ομαδικό: €4
Σχολικά: €3

Συνδυαστικά εισιτήρια (έκπτωση γίνεται όταν αγοράζονται ταυτόχρονα εισιτήρια για δύο διαφορετικές προβολές)

Ταινία Θόλου:
Κανονικό: €6
Μειωμένο: €4

Ψηφιακή ταινία Θόλου:
Κανονικό: €4
Μειωμένο: €3

Το μειωμένο εισιτήριο αφορά σε παιδιά, μαθητές, φοιτητές, στρατιώτες, πολύτεκνους, ανέργους και άτομα άνω των 65 ετών (με την επίδειξη ταυτότητας).
Δωρεάν είσοδος για ΑμεΑ και ένα συνοδό, αλλά και για ΜΜΕ (δωρεάν για τον κάτοχο επαγγελματικής κάρτας και ένα συνοδό).

Έξω από το μετρό του Μοναστηρακίου, ο επισκέπτης θα παρατηρήσει τους ογκώδεις τοίχους της Βιβλιοθήκης του Αδριανού. Η εξέχουσα φυσιογνωμία του Αυτοκράτορα Αδριανού άφησε το στίγμα του στα 21 χρόνια της διακυβέρνησης του. Λάτρης της Αθήνας και των τεχνών, ερασιτέχνης αρχιτεκτόνων και ποιητής ταξίδευε συχνά στις Ρωμαϊκές επαρχίες και παρατηρούσε τη ζωή των υπηκόων του. Θεωρήθηκε ως ειρηνιστής Αυτοκράτορας που επιδίωξε η Αθήνα να αποκτήσει την αίγλη που της άξιζε. Ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας περιέγραψε την Βιβλιοθήκη ως ένα από τα σημαντικότερα κτίρια της πόλης, μεταξύ των άλλων ο Αδριάνος κατασκεύασε υδραγωγεία, γέφυρες και  πλήθος ωφέλιμων έργων σε όλη την Αττική. Η Βιβλιοθήκη  χτίστηκε το 132 μ.Χ., είχε 119 x 89 m, διέθετε εσωτερική αυλή με περιστύλιο 100 κιόνων, υπήρχαν αίθουσες και αμφιθέατρα και μικρότεροι χώροι που λειτουργούσαν ως αναγνωστήρια, όπως και εξέδρες για διαλέκτους. Ήταν γνωστή η αγάπη των Ρωμαίων για την πολυτέλεια και αυτό το αποσπασματικό κομμάτι που σώζεται είναι ικανό να δείξει τον πλούτο και την ευμάρεια. Στο  κέντρο υπήρχε μια δεξαμενή νερού (πισίνα). Τον 5ο αιώνα στο σημείο της δεξαμενής κτίστηκε ναός και στα οθωμανικά χρόνια ήταν η έδρα του Βοεβόδα. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε αρχαιολογικός χώρος, καθώς εκεί βρισκόταν το κεντρικό παζάρι της Αθήνας και όλο το κέντρο της Βιβλιοθήκης του Ανδριανού ήταν κατειλημμένο με μικρομάγαζα και με το Ναό της Μεγάλης Παναγιάς στη μέση. Το 1884 μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε τα πάντα και το 1885 το ελληνικό κράτος δανειοδοτεί τη αρχαιολογική εταιρεία να αρχίσει ανασκαφές με το αρχαιολόγο Κομανούδη να αναζητεί το τετράκογχο οικοδόμημα. Η Βιβλιοθήκη άνοιξε για το κοινό το 2004 και το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού ενέταξε το χώρο στο πρόγραμμα των μεγάλων έργων. Έγιναν εκτεταμένες ανασκαφές και αναστηλώσεις που ολοκληρώθηκαν το 2010 για να έχει σήμερα ο χώρος αυτή την εικόνα, που σε καμία όμως περίπτωση δεν είναι ολοκληρωμένη.

ΜΟΥΣΕΙΑ

Μουσείο Ακρόπολης

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εθνικό Ιστορικό Μουσείο

Επιγραφικό Μουσείο

Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμεικού

Αρχαιολογικός Χώρος Κεραμεικού

Μουσείο Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Νομισματικό Μουσείο

Παρθενώνας

Στοά του Αττάλου

Ωδείο Ηρώδου του Αττικού

Ερέχθειο

Ναός Αθηνάς Νίκης

Ναός του Ολυμπίου Διός

Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο

Ναός Ηφαίστου

Θέατρο Διονύσου

Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών

Αρχαία Αγορά Αθήνας

Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου

Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων

Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης

Ρωμαϊκή Αγορά

Πλανητάριο στο Ίδρυμα Ευγενίδου

Βιβλιοθήκη του Αδριανού