Οι δραστηριότητες, τα συναισθήματα, τα δημιουργήματα και τα όνειρα του ανθρώπου, είναι αυτά που προσδίδουν χαρακτήρα και φυσιογνωμία σε έναν τόπο. Σε κάθε τόπο και εποχή τα μουσικά είδη διαφοροποιούνται και εξελίσσονται, από την αρχαία και ελληνιστική εποχή έως και την νεοελληνική έντεχνη μουσική του 20ου αιώνα. Ο ελληνικός λαός, μέσα από τόσες ιστορικές περιπέτειες, διέσωσε και διασώζει τα τραγούδια του. Έχει παρατηρηθεί συνεχής εξέλιξη από την αρχαία ελληνική μουσική μέχρι το δημοτικό τραγούδι η οποία μαρτυρείται, εκτός από τη γλώσσα, στο ρυθμό, τη δομή και τη μελωδία. Το δημοτικό τραγούδι αποτελεί πηγή επιβεβαίωσης της εθνικής μας ταυτότητας, σκιαγραφεί την φυσιογνωμία του ελληνισμού, συμμετέχοντας στην ενδυνάμωση των αξιών και της συλλογικής μνήμης. Η μουσική εξελικτική πορεία του δημοτικού τραγουδιού στο λαϊκό ρεπερτόριο και το ρεμπέτικο, συνδέεται με τη φυσιογνωμία του τόπου και τα μουσικά πρότυπα της κάθε εποχής. Από τα είδη που ξεχωρίζουν αποτελεί επίσης η βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική, το έντεχνο τραγούδι, η ελληνική οπερέτα, το νέο κύμα, η ροκ και η ποπ μουσική. Είναι γεγονός ότι η ελληνική μουσική έχει αποτελέσει έμπνευση πολλών ξένων καλλιτεχνών. Η γνωστή “Μισιρλού” που ερμηνεύτηκε πρώτη φορά το 1927 από το μπουζούκι του ρεμπέτη Μιχάλη Πατρινού, έχει ακουστεί σε ταινίες του Ταραντίνο και έχει διασκευαστεί από τους Black Eyed Peas. H Edith Piaf έχει διασκευάσει και ερμηνεύσει την “Όμορφη πόλη” του Θεοδωράκη για λογαριασμό της δραματικής ιστορίας “Οι εραστές του Τερουέλ”. Επιπλέον, η ιστορία δείχνει ότι οι Beatles αγαπούσαν πολύ την Ελλάδα. Το τραγούδι “the Honeymoon Song” θυμίζει το “Αν Θυμηθείς τ' όνειρό μου" του Μίκη Θεοδωράκη. Αλλά αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα. Κάθε γειτονιά της Αθήνας κρύβει μικρούς μουσικούς θησαυρούς νοσταλγίας και ψυχαγωγίας για αυτούς που επιθυμούν να ανακαλύψουν τις ρίζες της ελληνικής μουσικής!