Η ωραία των Αθηνών! Η Πλάκα, η γειτονιά που απλώνεται κάτω από τη βορειοανατολική πλαγιά της Ακρόπολης, ανάμεσα στο Μοναστηράκι, την περιοχή του Ψυρρή και την πλατεία Συντάγματος, αναμφίβολα είναι το πιο όμορφο κομμάτι της ελληνικής πρωτεύουσας. Δίκαια την αποκάλεσαν συνοικία των θεών, αφού εδώ, στη σκιά του Ιερού Βράχου, το αρχαίο παρελθόν συνδιαλέγεται με το ολοζώντανο παρόν. Πεζοδρομημένη στο μεγαλύτερο μέρος της από τη δεκαετία του ‘80, η πιο τουριστική γωνιά της Αθήνας –μαζί με το Μοναστηράκι, προσφέρεται για έναν ατμοσφαιρικό περίπατο που τα έχει όλα• ιστορία, νοσταλγία, διασκέδαση, εμπειρία. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κτήρια της Πλάκας κηρύχθηκαν διατηρητέα στο σύνολό τους και ο οικισμός χαρακτηρίστηκε παραδοσιακός, με αποτέλεσμα να φτάσει στο σήμερα μια μικρογραφία της Αθήνας των αρχών του 20ου αιώνα. Ανάμεσα στα πλακόστρωτα δρομάκια, στα νεοκλασικά αρχοντόσπιτα, τις βυζαντινές εκκλησίες, τα διάσπαρτα αρχαία μνημεία (βλ. την Αρχαία Αγορά, το χορηγικό μνημείο του Λυσικράτη, το Λουτρό των Αέρηδων κ.ά.), τα μουσεία και τις γκαλερί, καθρεφτίζεται ένα υπέροχο συνονθύλευμα ιστορίας, παράδοσης και ελληνικότητας. Ξεκινήστε τη βόλτα από την οδό Αδριανού που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο παράδεισος του τουρίστα, καθώς τα περισσότερα καταστήματα εκατέρωθεν του δρόμου απευθύνονται κυρίως σε ξένους. Σουβενίρ, δερμάτινα σανδάλια, φορέματα σε στυλ αρχαιοελληνικό, παραδοσιακά προϊόντα και είδη που «ευωδιάζουν» Ελλάδα μαγνητίζουν τις ορδές επισκεπτών που συρρέουν εδώ. Η εικόνα αλλάζει στην καρδιά της Πλάκας και την πλατεία Φιλόμουσου Εταιρείας, με τα café-bars, τα γραφικά ταβερνάκια και τους επίσης «γραφικούς» κράχτες, όπως επίσης στις παρακείμενες οδούς Κυδαθηναίων, Φαρμάκη, Ολυμπίου Διός και Αγγέλου Γέροντα. Στη Μνησικλέους με τα περίφημα «σκαλάκια» και τα στριμωγμένα τραπεζάκια από τα παραδοσιακά καφενεία, στη Θρασυβούλου, την Τριπόδων, τη Λυσίου και τη Λυσικράτους, η κλασική ταβέρνα, η λαϊκή μουσική, το κρασάκι και οι ελληνικοί μεζέδες έχουν την τιμητική τους. Από τη Μνησικλέους, ανεβαίνοντας την οδό Ραγκαβά, τα κουκλίστικα μαγαζάκια δίνουν τη θέση τους σε νησιώτικα σπίτια «στολισμένα» με βασιλικούς και μπουκαμβίλιες, με στενοσόκακα και έναν λαμπερό αθηναϊκό ήλιο… Βρίσκεστε στα Αναφιώτικα, τη γειτονιά με το κινηματογραφικό σκηνικό και τη μαγική πανοραμική θέα, που έχει κάτι από ένα μεγάλο, φωτεινό καλοκαίρι. Αυτό το αιώνιο ελληνικό καλοκαίρι και το κυκλαδίτικο λευκό είχαν πιθανότατα στο μυαλό τους οι τεχνίτες από την Ανάφη, όταν στα μέσα του 19ου αιώνα έχτιζαν στα ριζά της Ακρόπολης τα σπίτια τους, όπως ακριβώς θα έκαναν στον τόπο τους. Οι ασβεστωμένες κατοικίες δίπλα στους αιώνιους βράχους και τα δαιδαλώδη καλντερίμια εξακολουθούν να διατηρούν τη γοητεία τους και την αιγαιοπελαγίτικη αισθητική τους, σαν ζωντανή καρτ ποστάλ κάτω από την ανυπέρβλητη Ακρόπολη. Για όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα που θα ανακαλύψετε με μια βόλτα σε αυτή τη γειτονιά της Αθήνας, θα συμφωνήσετε μαζί μας πως η Πλάκα είναι έρωτας.

Στον πιο κοσμοπολίτικο προορισμό των νοτίων προαστίων έχει πάντα καλοκαίρι! Ο λόγος για τη Γλυφάδα, το διάσημο παραλιακό προάστιο που έχει συνδέσει το όνομά του με ήλιο, θάλασσα, shopping και έντονη νυχτερινή ζωή! Η φροντισμένη ακτογραμμή που περνάει δίπλα από τη λεωφόρο Ποσειδώνος και που θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί αθηναϊκή ριβιέρα, οι πολυτελείς κατοικίες, τα εμπορικά καταστήματα, τα ακριβά sport αυτοκίνητα, τα νυχτερινά κέντρα και οι διάσημες πίστες αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά, του πιο μεγάλου δήμου των νοτίων προαστίων, μόλις 14χλμ. από το κέντρο της Αθήνας. Η περιοχή αναπτύσσεται από τη θάλασσα του Σαρωνικού και φτάνει μέχρι τις απολήξεις του Υμηττού, με τη λεωφόρο Βουλιαγμένης να αποτελεί σύνορο ανάμεσα σε Άνω και Κάτω Γλυφάδα. 
Στην αρχαιότητα, η περιοχή ονομαζόταν Αιξωνή, καθώς εδώ βρισκόταν σε αφθονία η αιξωνική τρίγλη (μπαρμπούνι). Η ονομασία «Γλυφάδα»  προέκυψε στους νεότερους χρόνους και συγκεκριμένα το 1920, όταν έγινε η πρώτη διάνοιξη πηγαδιού για τις ανάγκες της τότε ύδρευσης. Όπως αποδείχθηκε, το νερό του πηγαδιού δυστυχώς ήταν υφάλμυρο, δηλαδή γλυφό, εξ ου και «Γλυφάδα». Στις αρχές του 20ου αιώνα, ολόκληρη η παραλιακή έκταση ήταν πευκόφυτη και τελείως ακατοίκητη, όμως σταδιακά με την αύξηση των κατοίκων της Αθήνας και τους παραθεριστές του Φαλήρου, άρχισαν να λειτουργούν εδώ οι πρώτες κατασκηνώσεις και να αλλάζει η μορφή του οικιστικού ιστού. Η μεγάλη ανάπτυξη ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960, με την εγκατάσταση του διεθνούς αεροδρομίου στο Ελληνικό και την κατασκευή των έργων στην παραλιακή, που άλλαξαν ολοκληρωτικά την όψη της Γλυφάδας.  Τότε δημιουργήθηκαν μαρίνες μικρών σκαφών, αναψυκτήρια και πολλά κέντρα διασκέδασης που αποδίδονται στη γειτνίαση με την αμερικανική βάση του Ελληνικού, καθώς και το διάσημο Γκολφ της Γλυφάδας, σε έκταση άνω των 400 στρεμμάτων. Η Γλυφάδα διατηρεί την αίγλη και τη λάμψη της μέχρι και σήμερα, με δεκάδες επιλογές για αγορές, καφέ, φαγητό και ποτό, αποτελώντας δικαίως έναν από τους πιο hot προορισμούς των νοτίων προαστίων.

Ο επισκέπτης θα βρεθεί σε μια βασιλική όαση με την είσοδο του στον Εθνικό Κήπο (όπως ονομάστηκε την περίοδο της αβασίλευτης Δημοκρατίας 1927) με λιμνούλες με πάπιες και χήνες και νερόβιες χελώνες. Επίσης ξεχωριστή εμπειρία είναι η δυνατότητα για μια φωτογραφία με το κρητικό αίγαγρο (σπάνιο αγριοκάτσικο), και στον Εθνικό Κήπο υπάρχουν φυλασσόμενα κάποια ζώα και πτηνά, ενώ τα πράσινα παπαγαλάκια βρίσκονται σε όλο το κήπο ελευθέρα. Κοντά στο Ζάππειο Μέγαρο, μέσα στον Εθνικό Κήπο, υπάρχει καφετερία και παιδική χαρά για ξεκούραση στο αναζωογονητικό κλίμα του κήπου. Το Ζάππειο Μέγαρο είναι  ένα όμορφο νεοκλασικό κτήριο με πρόπυλο κορινθιακού ρυθμού. Θεμελιώθηκε το 1874 από τον Κωνσταντίνο Ζάππα και ολοκληρώθηκε το 1888 με αρχιτέκτονα τον Θεόφιλο Χάνσεν. Έξω από το χώρο του Ζάππειου έγιναν οι πρώτοι αγώνες ξιφασκίας, μιας και ο χώρος λειτούργησε ως το πρώτο Ολυμπιακό Χωριό. Σήμερα αποτελεί ένα σύγχρονο συνεδριακό κέντρο καθώς και χώρος καλλιτεχνικών, πολιτικών και κοινωνικών εκδηλώσεων. Διοργανώνονται και περιοδικές εκθέσεις, όπως και διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Οι κήποι του Ζάππειου με τα πλακόστρωτα δρομάκια ουσιαστικά αποτελούν μια συνέχεια του Εθνικού Κήπου.
Η είσοδος είναι δωρεάν και είναι εφικτή από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου.

Η Λίμνη Βουλιαγμένης, στην καρδιά της Αθηναϊκής Ριβιέρας, αποτελεί τον κρυμμένο θησαυρό της Αττικής φύσης. Σε ένα ειδυλλιακό τοπίο, ένα σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο παγκόσμιας εμβέλειας σας προσκαλεί να το γνωρίσετε. Τα υφάλμυρα νερά της λίμνης που ανανεώνονται συνεχώς, τόσο από τη θάλασσα όσο και από τις υπόγειες ιαματικές πηγές, υπόσχονται μια φυσική και μοναδική εμπειρία thermal spa.
Ο επιβλητικός βράχος, τα ιαματικά νερά, οι δαιδαλώδεις υποβρύχιες σήραγγες, η καταπράσινη βλάστηση δημιουργούν ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Η σημερινή της μορφή διαμορφώθηκε μετά από πτώση της οροφής του σπηλαίου η οποία διαβρώθηκε από την υψηλή θερμοκρασία του νερού που έτρεχε στο εσωτερικό του.
Η Λίμνη είναι ενταγμένη στον Εθνικό κατάλογο NATURA 2000 αλλά και ως Τόπος Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Εκεί όπου η γνωστή λίμνη τελειώνει ξεκινά ένα πολυδαίδαλο υποβρύχιο σπήλαιο το οποίο έχει εξερευνηθεί σε μήκος 3.123 μέτρων καθώς το τέρμα του δεν έχει ανακαλυφθεί. Ανάμεσα στις 14 σήραγγές του βρίσκεται και η μεγαλύτερη στον κόσμο με μήκος 800 μέτρα, ενώ η ανακάλυψη ενός τεράστιου σταλαγμίτη στο σπήλαιο δημιουργεί νέα δεδομένα στην έρευνα για το σχηματισμό της Μεσογείου.
Ο υδάτινος παράδεισος της Λίμνης Βουλιαγμένης στα καταπράσινα νερά του φιλοξενεί πληθώρα μοναδικών οργανισμών. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ένα είδος θαλάσσιας ανεμώνης το Paranemonia Vouliagmeniensis αλλά και είδη σπόγγων και μαλακίων που μαρτυρούν την απόλυτη ισορροπία του οικοσυστήματος της λίμνης. Στον έμβιο κόσμο της συγκαταλέγονται και τα γνωστά ψαράκια Garra Rufa που προσφέρουν απολέπιση της επιδερμίδας.

Η λίμνη της Βουλιαγμένης λειτουργεί καθημερινά, από νωρίς το πρωί μέχρι τις 20.00 το απόγευμα. 
Από τις 20.00 έως τις 2.00 ο χώρος λειτουργεί για ποτό και φαγητό, χωρίς εισιτήριο. 
Το ημερήσιο εισιτήριο κοστίζει 8 ευρώ, 5 ευρώ για τους δημότες Βουλιαγμένης και 5 ευρώ για παιδιά από 5 έως 12 ετών. Παιδιά κάτω των 5 ετών δεν πληρώνουν εισιτήριο. 
Ξαπλώστρες, ομπρέλες και τραπεζάκια περιλαμβάνονται στην τιμή.
Πηγή: www.limnivouliagmenis.gr, in2life


Η μικρή συνοικία μεταξύ Μοναστηρακίου, Θησείου, Κεραμεικού και Μεταξουργείου ονομάζεται Ψυρρή. Ταβέρνες και καφενεία ανέκαθεν υπήρχαν στην περιοχή, πάντα με ένα χαρακτήρα αυθεντικό και λαϊκό και λίγο underground. Σήμερα το Ψυρρή διαθέτει αυτή την απλότητα και τη φιλοξενία του καθημερινού Έλληνα, μια χαμογελαστή συνοικία με στενά δρομάκια και μικρές καφετέριες σκορπισμένες να καλωσορίζουν τον επισκέπτη στην πρωινή του βόλτα. Το βραδάκι το Ψυρρή γίνεται πολύ ατμοσφαιρικό με μαγαζάκια, ελληνικές ταβέρνες, bars & clubs να φωτίζουν την περιοχή και την γεμίζουν ήχους και χρώματα. Όλο το σκηνικό δημιούργει μια κλασική, μοντέρνα industrial αισθητική και είναι ιδανικό μέρος για περίπατο διασκέδασης. Στη πλατεία Ηρώων, το κέντρο του Ψυρρή, διασταυρώνονται δυο κεντρικοί δρόμοι, η οδός Μιαούλη και η οδός Καραϊσκάκη, ονόματα γνωστών ηρώων της ελληνικής επανάστασης του 1821. Το Ψυρρή είναι μια όμορφη γραφική περιοχή που αναπολεί τον παλιό τρόπο ζωής και ξυπνάει νοσταλγία για εκείνα τα γραφικά ανεξίτηλα χρόνια της Αθήνας που πέρασε.

Απέναντι από την Ακρόπολη βρίσκεται ο λόφος Φιλοπάππου, στην αρχαιότητα λεγόταν λόφος Μουσών ονομασία που χρησιμοποιείται και σήμερα. Ο Μουσαίος ήταν ένας μυθικός ραψωδός που έψαλε εκεί τους ύμνους του. Το μνημείο πήρε το άνομα του  από τον  Ιούλιο Αντίοχο Φιλόπαππο που είχε ανακηρυχθεί Ύπατος στην Αθήνα (90 – 100 μΧ)και αναδείχθηκε σε σπουδαίο ευεργέτη της Αθήνας. Σήμερα σώζεται μόνο η βορειοανατολική πλευρά του Μαυσωλείου(ταφικό μνημείο με τη μορφή κτηρίου) του Φιλοπάππου, στην εξωτερική πλευρά της οποίας φέρεται φιλοτεχνημένη ανάγλυφα μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του. Το κτίσιμο του μνημείου προσδιορίζεται χρονικά 114-116  η αρχιτεκτονική του ήταν περιπλοκή που υποδηλώνει ένα επιδεικτικό σκοπό ανέγερσης. Ο λόφος χρησιμοποιήθηκε στην επανάσταση του 1821 ως πυροβολείο. Σήμερα αποτελεί έναν ιδανικό περίπατο για τον κάτοικο της Αθήνας, αλλά και για το έθιμο του πετάγματος χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα. Όλη αυτή η περιοχή προσφέρει μια πανοραμική θέα της πόλης. Σε όλη τη λοφογραμμή, από την κορυφή του ως την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη, μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει τα θεμέλια του διατειχίσματος, που σχεδίαζαν να ανεγείρουν οι Αθηναίοι, μετά τη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.), περιορίζοντας το μήκος του ευρύτερου οχυρωματικού περιβόλου εξαιτίας της επέλασης των Μακεδόνων. Στο περιφερειακό δρόμο του Φιλοπάπου υπάρχουν είσοδοι και έξοδοι προς το μνημείο. Η κεντρική βρίσκεται στο τέλος της Αποστόλου Παύλου απέναντι από την είσοδο προς Ακρόπολη.

Ο Λυκαβηττός είναι ο πιο ψηλός λόφος της Αθήνας. Πρόκειται για ένα φυσικό μπαλκόνι ύψους 277μ. με θέα την Ακρόπολη και τον Σαρωνικό κόλπο, στους πρόποδες του οποίου βρίσκεται η  αριστοκρατική συνοικία Κολωνάκι. Στέκι της νεολαίας όλων των εποχών για περπάτημα με στάσεις στα σημεία της θέας. Η ανάβαση στο Λυκαβηττό  με τα πόδια μπορεί να ξεκινήσει από την πλατεία Δεξαμενής, πρώτη στάση στο γραφικό νησιωτικό εκκλησάκι του 15ου αι. των Αγίων Ισιδώρων κτισμένο το μισό της απόστασης στη καμπύλη του βράχου. Στην συνέχεια της ανάβασης, πριν φτάσει ο επισκέπτης στο τελικό προορισμό στο κατάλευκο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην κορυφή του λόφου, θα περάσει από το υπαίθριο  σύγχρονο θέατρο του Λυκαβηττού που κατασκευάστηκε το 1965 στη θέση ενός παλιού λατομείου. Έξω από το θέατρο υπάρχει υπαίθριο παρκινγκ για τη πρόσβαση με όχημα μέχρι αυτό το σημείο καθώς η συνέχεια της εξερεύνησης απαιτεί λίγη πεζοπορία. Η ετυμολογία της λέξης κρύβει πραγματικά μια μαγεία, λυκ= φως (απαρχαιωμένη λέξη), αβ= προσδιορισμός σημείου ορίζοντα: ανατολή και βορράς, ήττος= επίθετο που στα αρχαία δηλώνει κάτι το μικρό. 
 Η χωρητικότητα του θεάτρου αγγίζει τους 6000 θεατές (καθήμενους και όρθιους). Για τις ημέρες και ώρες που διοργανώνονται εκδηλώσεις, η πρόσβαση στο θέατρο είναι ελεύθερη για τους πεζούς και τα δίτροχα, ενώ η προσέγγιση με αυτοκίνητο στο πάρκινγκ του Θεάτρου θα επιτρέπεται μόνο σε ΑμεΑ, σε άτομα άνω των 60 ετών καθώς και στα ταξί για αποβίβαση ή επιβίβαση.
Η αφετηρία βρίσκεται στο τέρμα της οδού Πλουτάρχου, στην συμβολή της με την Αριστίππου, στο Κολωνάκι. (Κοντινότερος σταθμός Μετρό, ο Ευαγγελισμός). Το Τελεφερίκ λειτουργεί 365 μέρες το χρόνο από τις 9:00 π.μ. έως τις 2:30 π.μ. Τους χειμερινούς μήνες είναι πιθανή λήξη της λειτουργίας του νωρίτερα. Τα δρομολόγια εκτελούνται σύμφωνα με το πρόγραμμα ανά 30 λεπτά, αλλά τις ώρες αιχμής η συχνότητα μπορεί να φτάσει τα 10 λεπτά. Η τιμή του εισιτηρίου είναι 7 ευρώ.(Περιλαμβάνει ανάβαση και κατάβαση, και έκπτωση στο εστιατόριο του Λυκαβηττού).

Μόλις 6 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας - μια πόλη που συνδυάζει μοναδικά το αρχαίο με το σύγχρονο - η Μαρίνα Φλοίσβου προσφέρει στους πελάτες της εύκολη πρόσβαση σε πολλά πολιτιστικά δρώμενα και τρόπους ψυχαγωγίας που προσφέρει η πρωτεύουσα. Ο περιφερειακός της Αθήνας και το εκτενές και μοντέρνο δίκτυο δημόσιων συγκοινωνιών επιτρέπει εύκολη και άνετη μετάβαση στο Αρχαιολογικό Μουσείο, καθώς και περιηγήσεις στην Ακρόπολη, σε ιστορικά μέρη, μνημεία και μουσεία. Η Μαρίνα Φλοίσβου παρέχει μια ποικιλία δυνατοτήτων απόλαυσης και χαλάρωσης, ενώ οι φανατικοί της άθλησης μπορούν να χαρούν το τρέξιμο, το περπάτημα και την ποδηλασία σε ένα ήρεμο και φιλόξενο περιβάλλον. Τέλος, η Μαρίνα Φλοίσβου είναι η ιδανική αφετηρία για τους ταξιδιώτες που λατρεύουν τη θάλασσα και είναι έτοιμοι να εξερευνήσουν περισσότερα από 3,000 Ελληνικά νησιά, πολλά από τα οποία απέχουν ελάχιστα.
Πηγή: www.flisvosmarina.com

Εδώ χτυπά η καρδιά της Αθήνας! Η Οδός Ερμού είναι ο πιο εμπορικός δρόμος της πρωτεύουσας και ταυτόχρονα ένας από τους πιο ακριβούς στην Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο. Δίκαια πήρε το όνομά της από τον αγγελιοφόρο των θεών και προστάτη του εμπορίου Ερμή, καθώς κατά μήκος της εκτείνονται πολυάριθμα καταστήματα, café και εστιατόρια. Πεζοδρομημένη στο μεγαλύτερο μέρος της, η οδός Ερμού ξεκινά ακριβώς απέναντι από την πλατεία Συντάγματος, για να κατηφορίσει προς το Μοναστηράκι και να καταλήξει στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο στο Θησείο και την Πλατεία Ασωμάτων. Αναπτύσσεται παράλληλα με την οδό Ηφαίστου, διαχωρίζοντας τις περιοχές της Πλάκας, του Ψυρρή και του Θησείου. Στο μέσον της περίπου, δεσπόζει ο Ναός της Παναγίας Καπνικαρέας, ενώ σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται η Μητρόπολη των Αθηνών και λίγο παρακάτω η πολύβουη πλατεία Μοναστηρακίου και ο ομώνυμος σταθμός του μετρό. Μια από τις πιο αγαπημένες συνήθειες των Αθηναίων είναι ο περίπατος στον «ζωηρό» πεζόδρομο, για window shopping στις λαμπερές βιτρίνες, χάζι στους καλλιτέχνες του δρόμου ή για break στα γραφικά café. 

Με αφετηρία τους Αγίους Ασώματους, τον μικρό Βυζαντινό ναό του 12ου αι. έξω από σταθμό του Θησείου μπορεί να ξεκινήσει ο περίπατος για το Μοναστηράκι είτε από την οδό Ερμού ή την Ανδριανού. Στην πλατεία Μοναστηρακίου είναι χαρακτηριστική η βυζαντινή εκκλησία της Παναγιάς Παντάνασσας (Βασίλισσας των Πάντων) που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, το μόνο που έχει απομείνει από το μεγάλο Μοναστήρι που υπήρχε στην περιοχή πριν πεντακόσια χρόνια. Η σταδιακή συρρίκνωση του, έδωσε το όνομα στη περιοχή Μικρό Μοναστήρι (Μοναστηράκι). Οι προσθήκες στην εκκλησία έγιναν το 1911. Στην πλατεία βρίσκεται και το τζαμί Τζισδαράκη κατασκευασμένο το 1759 που σήμερα λειτουργεί ως παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και φιλοξενεί κυρίως κεραμικά από τη Μικρά Ασία. 
Το Μοναστηράκι αποτελεί το διαφορετικό πρόσωπο της Αθήνας, όπου στους γύρω δρόμους συνυπάρχουν όλες οι ηλικίες με πλήθος τουριστών από όλο το κόσμο. Εστιατόρια, καφετέριες, μαγαζιά με σουβενίρ βρίσκονται έξω από το μετρό του τρένου. Ο σταθμός είναι κατασκευασμένος το 1895 πάνω στη κοίτη του αρχαίου ποταμού του Ηριδανού. Ο σταθμός είναι μια μικρή έκθεση αρχαίων ευρημάτων στο εσωτερικό του, τάφοι, συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης κτλ.  Street καλλιτέχνες και πλανόδιοι πωλητές δίνουν ένα εναλλακτικό πολιτιστικό ρυθμό στην πλατεία. Κατεβαίνοντας την οδό Ηφαίστου από τη πλατεία, ο επισκέπτης θα βρεθεί σε ένα μικρό, αλλά πολυσύχναστο δρόμο, αγαπημένο στέκι με ψαγμένα εναλλακτικά ρούχα, σανδάλια, κοσμήματα ακόμη και δισκάδικα. Καταλήγοντας στη πλατεία Αβησσυνίας  θα βρεθεί σε μια μεσοπολεμική ατμόσφαιρα άλλης εποχής με το παζάρι παλαιών αντικειμένων.

Η Διονυσίου Αεροπαγίτου είναι ο πιο όμορφος πεζόδρομος της Αθήνας. Πράσινο, Ακρόπολη και εντυπωσιακά κτήρια του αθηναϊκού μοντερνισμού συνθέτουν το σκηνικό. Απέναντι από τις στήλες του Ολυμπίου Διός και την Πύλη του Ανδριανού, καλωσορίζει τον επισκέπτη, το άγαλμα της Μελίνας Μερκούρης, της Ελληνίδας πολιτικού που αγωνίστηκε για την επιστροφή των μάρμαρων του Παρθενώνα. Άνθρωποι κάθε εθνικότητας και κάθε ηλικίας δίνουν ήχο και ζωντάνια στην Διονυσίου Αεροπαγίτου και στην οδό Μακρυγιάννη. Ο περίπατος καθώς συνεχίζει μετά το Μουσείο Ακρόπολης δεξιά βρίσκεται η είσοδος για το αρχαίο θέατρο του Διονύσου και παρακάτω το Θέατρο Ηρώδου του Αττικού, επισκέψιμο μόνο κατά τη διάρκεια παραστάσεων υπό τη σκιά του Παρθενώνα. Παρακάτω, δεξιά είναι ο δρόμος προς την Ακρόπολη και αριστερά ο δρόμος προς Φιλοπάππου. Ο αρχαιολογικός περίπατος συνεχίζει προς το Θησείο εκεί που τελειώνει η οδός Αποστόλου Παύλου. Πλανόδιοι μικροπωλητές με χειροποίητες δημιουργίες πλαισιώνουν την διαδρομή, όπως και μουσικοί και street arts που εμπνέονται από το αθηναϊκό τοπίο και διασκεδάζουν τον επισκέπτη. Τα πλακόστρωτα του Πικιώνη (νεότερος αρχιτέκτονας) που διαμορφώνουν τον περίπατο γύρω από τον ιερό βράχο είναι ένα έργο τέχνης της σύγχρονης Αθήνας.

Αναμφισβήτητα η Πλατεία Συντάγματος είναι η πιο μεγάλη και δημοφιλής πλατεία της Αθήνας αποτελώντας εμπορικό και συγκοινωνιακό κόμβο (συνδέεται συγκοινωνιακά και με το Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος»), λεωφορεία, τραμ, τρόλεϊ διασταυρώνονται  στη πιο πολυσύχναστη πλατεία με μακρά ιστορία. Η σημερινή Βουλή των Ελλήνων ήταν τα Παλαία Ανάκτορα, δηλαδή η οικία του πρώτου βασιλιά του ελληνικού κράτους, του Όθωνα. Η  λαϊκή επανάσταση τον Σεπτέμβρη του 1843 με πρωτεργάτη τον Μακρυγιάννη για την παραχώρηση Συντάγματος από τον Βασιλιά έδωσε το όνομα της στην πλατεία. 
Ο κόσμος ξεχύνεται στην πλατεία για να καταλήξει στο εμπορικό κέντρο που ξεκινάει από την οδό Ερμού στο Σύνταγμα και καταλήγει στη Πλάκα και το Θησείο. Πολυκαταστήματα με ένδυση και υπόδηση και παντός τύπου αξεσουάρ και καλλυντικά, βιτρίνες καλαίσθητες και υπηρεσίες καλλωπισμού σε όλη την έκταση του εμπορικού κέντρου, καθώς επίσης και μαγαζιά εστίασης και καφετερίες. Ο πιο παλιός πεζόδρομος της Αθήνας βρίσκεται στην οδό Βουκουρεστίου που συνάμα αποτελεί τον πιο ακριβό εμπορικό δρόμο. Καταστήματα με διεθνή brands, ελληνικές επιχειρήσεις επώνυμων ρούχων, οίκοι κοσμημάτων στήνουν το σκηνικό ενός ποιοτικού εμπορικού δρόμου που αποτελεί σημείο αναφοράς.

Κατεβαίνοντας το δρόμο της Ερμού από το σταθμό του Θησείου, στο πεζόδρομο που βρίσκεται και η είσοδος του αρχαιολογικού χώρου Κεραμεικού, ο επισκέπτης θα εντοπίσει τις ψηλές καμινάδες εργοστασίου. Στον βραδινό περίπατο τα φουγάρα αυτά είναι επιμελώς φωτισμένα και προκαλούν ενδιαφέρον. Εκεί βρίσκεται το Γκάζι είναι μια μικρή συνοικία της Αθήνας που αναπτύχθηκε γύρω από το Γκαζοχώρι. Το Γκαζοχώρι ήταν χώρος εγκαταστάσεων ενός εργοστασίου φωταερίου που κατασκευάστηκε το 1857 για το φωτισμό των δημόσιων δρόμων. Το 1984 έκλεισε οριστικά αφήνοντας για χρόνια την μυρωδιά του αερίου στην περιοχή. Το Γκαζοχώρι σήμερα λέγεται Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων. Πρόκειται για ένα ελεύθερο στην πρόσβαση πολυχώρο σε περίπτωση που δεν γίνεται κάποιο ειδικό  event, έκθεση ή συναυλία. Διαθέτει καφετέριες και μοντέρνες παιδικές χαρές, υπάρχει πωλητήριο και είναι εφικτή κατά την διάρκεια της ημέρας η ξενάγηση στις παλιές εγκαταστάσεις του εργοστασίου (λειτουργεί και ένα μικρό Μουσείο Φωταερίου). Η περιοχή έχει αποκτήσει το ύφος ενός βιομηχανοποιημένου οικισμού με τα μοντέρνα οικήματα να συνυπάρχουν με μικρές παλιές οικίες. Η τέχνη του graffiti στους δρόμους γύρω από το μέτρο του Γκαζιού (Στάση Κεραμεικός) δημιουργεί ένα σύμπλεγμα εικαστικών, εφαρμοσμένων τεχνών που μετατρέπουν την περιοχή του Γκαζιού σε ένα σύγχρονο μικρό εικαστικό πάρκο με χάλαρα ήσυχα πρωινά και με ξέφρενη βραδινή διασκέδαση που ξεκινάει από τα νυκτερινά μαγαζιά της ιεράς οδού και απλώνεται στη γύρω περιοχή του Κεραμεικού και Γκαζιού.

Το Κολωνάκι θεωρείται η αριστοκρατική συνοικία της Αθήνας, πήρε το όνομά της από ένα ρωμαϊκό κίονα που ήταν στην Πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Η θέση της συνοικίας ήταν κοντά στα Ανάκτορα και συγκέντρωνε πάντα εύπορους κατοίκους. Σήμερα ο μεγαλοαστικός αέρας της συνοικίας αναδεικνύεται στους δρόμους, στα μαγαζιά και στα καταστήματα. Εταιρίες, γραφεία, μαγαζιά με αισθητική και στυλ, luxury brand ενδυμάτων και παπουτσιών βρίσκονται σε όλη την περιοχή. Γνωστοί γιατροί και επιχειρηματίες επιλέγουν το Κολωνάκι για τα γραφεία τους όπως και διανοούμενοι, άνθρωποι της τέχνης έλκονται στην περιοχή.  Γύρω από την πλατεία ξεκινούν οι δρόμοι διασκέδασης, στην οδό Σκουφά και στην οδό  Χάριτος  πολυτελή εστιατόρια, μπαράκια ανάμεσα σε γκαλερί έργων τέχνης και butiks ρούχων επώνυμων σχεδιαστών. Το βράδυ, το Κολωνάκι είναι φωτεινό, γεμάτο αίγλη και αρχοντικό αέρα. Στην αίγλη του Κολωνακίου συμπεριλαμβάνονται τα μουσεία τέχνης που διαθέτει, αλλά και η πλατεία Δεξαμενής στους πρόποδες του Λυκαβηττού που αποτελεί στέκι των Αθηναίων. Αρχοντικές κατοικίες, κτήρια που είναι πρεσβείες κρατών με εκλεπτυσμό και μοντερνισμό, αλλά και πιο σύγχρονες πολυκατοικίες συνυπάρχουν στο πιο elegant οικισμό της Αθήνας.

Μια διαφορετική εξόρμηση αποτελεί η βόλτα  στον Πειραιά, όπου τείνει να αποτελέσει τα τελευταία χρόνια διεθνές εφοπλιστικό και ναυτιλιακό κέντρο. Η πρόσβαση στο Πειραιά γίνεται με όλα τα μέσα συγκοινωνίας. Η πλατεία Κοραή είναι το κέντρο του Πειραιά πλαισιωμένη από το Δημοτικό θέατρο, κτήριο νεοκλασικού ρυθμού αναπαλαιωμένο. Γύρω από την πλατεία Κοραή, βρίσκεται το εμπορικό κέντρο του Πειραιά, καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια αποτελούν μια πολυκοσμική πλατεία με σύγχρονη ιστορία, σχετικά κοντά στις πύλες αναχώρησης των πλοίων.
Η Πειραϊκή Χερσόνησος διαθέτει το λιμάνι Ζέας (Πασαλιμάνι) με την Μαρίνα Ζέας στην ανατολική ακτή της χερσονήσου. Η κίνηση μέσα στην Μαρίνα και στον γύρω χώρο είναι αυξημένη χάρη στα πολλά καταστήματα που διαθέτει. Στα λεγόμενα βράχια της Πειραϊκής ξεκινάει ο δρόμος «ακτή Θεμιστοκλέους» που πριν το Πασαλιμάνι υπάρχει η παραλία Φρεαττύδα και το Ναυτικό μουσείο της Ελλάδας. Μεταξύ Μικρολίμανου και του λιμανιού Ζέας βρίσκεται η παραλία Βοτσαλάκια. 
Το Μικρολίμανο είναι μια όμορφη περιοχή κοντά στο κέντρο για μια χαλαρή βόλτα, ήσυχη ατμόσφαιρα που αρέσει πολύ στα παιδιά. Ο λόφος της Καστέλας, περιοχή με τα αρχοντικά του Πειραιά, καταλήγει στο Μικρολίμανο μέσω της Ακτής Κουμουνδούρου. Ιδιαίτερα τα βράδια, η Ακτή Δηλαβέρη (αλλιώς το Μικρολίμανο) συγκεντρώνει κόσμο κάθε ηλικίας. Ο Λιμένας Μουνιχίας (αρχαία ονομασία που δεν επικράτησε) έχει πλήθος επιλογών για όλα τα γούστα μέχρι και το θέατρο Δελφινάριο για επιθεωρήσεις. Το Μικρολίμανο έχει μια ζωγραφιστή νησιώτική εικόνα με σπίτια αμφιθεατρικά χτισμένα στο λόφο, με σκάφη αγκυροβολημένα που την ώρα του δειλινού μοιάζουν όλα αυτά με θεατρικό σκηνικό του ζωγράφου Τσαρούχη, πειραιώτη ζωγράφου λάτρη του Μικρολίμανου.

Ο Μαραθώνας είναι ξακουστός για την περιβόητη μάχη μεταξύ Ελλήνων και Περσών το 490 π.Χ. Η νίκη των Ελλήνων σηματοδότησε μια νέα εποχή πολιτισμού και εξέλιξη της κοινωνίας.  Σήμερα ο Μαραθώνας έχει μεγάλη σπουδαιότητα για την πρωτεύουσα καθώς η τεχνητή λίμνη με τα αποθέματα νερού είναι η βασική ύδρευση της Αθήνας. Η προσέγγιση  στο φράγμα του Μαραθώνα είναι πιο εύκολη από την Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας, βγαίνοντας στην έξοδο «Άγιος Στέφανος» και σε μερικά χιλιόμετρα ξεκινάει η Λεωφόρος Μαραθώνος που ουσιαστικά με την συνεχεία της Μεσογείων οδηγεί στο κέντρο της Αθήνας. Κοντά στο φράγμα του Μαραθώνα υπάρχουν ωραία σημεία για περπάτημα, μονοπάτια με πανοραμική θέα της λίμνης, αναδεικνύοντας την δύναμη της ανθρώπινης παρουσίας στη φύση. Το φράγμα της λίμνης έχει 54 μ. ύψος και μήκος 285 μ., είναι επενδυμένο με ολόλευκο πεντελικό μάρμαρο, όπως και ο Παρθενώνας, και κατασκευάστηκε το 1931 από την αμερικάνικη εταιρία OULEN. Μέχρι τότε η Αθήνα εξυπηρετούταν από το Αδριάνειο υδραγωγείο του 140 μ. Χ.. Στη βάση του φράγματος υπάρχει και ένα πιστό αντίγραφο αρχαιοελληνικού ναού ‘Του θησαυρού των Αθηναίων’, που οι Αθηναίοι τον είχαν κατασκευάσει στους Δελφούς ως ανάθημα για τη νίκη των Περσών στον Μαραθώνα. Η περιοχή του Μαραθώνα επεκτείνεται μέχρι το εθνικό πάρκο πρασίνου και την θάλασσα. Η αμμώδης παραλία «Σχοινιάς» εκτείνεται σε μεγάλο μήκος με πολλές καφετερίες. Επίσης οι υπόλοιπες παραλίες του Μαραθώνα ιδανικές για κολύμπι είναι δίπλα στις ταβέρνες στην προέκταση του παραθαλάσσιου οικισμού.

Η πίσω αυλή της Αθήνας δεν είναι άλλη από την έκταση του πάρκου που βρίσκεται στην Ακαδημία Πλάτωνος μία είσοδος είναι στην οδό Κρατύλου. Πριν 2500 χρόνια ιδρύθηκε στον Ελαιώνα η πρώτη πανεπιστημιακή σχολή στον κόσμο που έφερε στην Ευρώπη τη σύγχρονη φιλοσοφική σκέψη, η περίφημη Σχολή του Πλάτωνα που μαθήτευσαν σπουδαίοι φιλόσοφοι ο Αριστοτέλης, ο Εύδοξος (Ακαδημία του Πλάτωνα). Πρώτος οικιστής ήρωας της περιοχής ήταν ο Ακάδημος. Η Σχολή ιδρύθηκε το 387πΧ και μετρούσε 1000 χρόνια λειτουργείας έως το 529 μΧ, καθώς με ένα διάταγμα του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ιουστινιανού έκλεισαν όλα τα εκπαιδευτικά κέντρα της Αθήνας που σήμανε και το τέλος του αρχαίου κόσμου. Ο Πλάτωνας επέλεξε την συγκεκριμένη τοποθεσία για τη σχολή του με πρόσβαση στο φυσικό περιβάλλον. Η διαδρομή προς την Ακαδημία ξεκινούσε από τον Κεραμικό (Δίπυλον κύρια πύλη της αρχαίας Αθήνας), ίχνη της αρχαίας διαδρομής υπάρχουν στην οδό Πλαταίων, Πλάτωνος και Σαλαμίνος. Στα αρχαιολογικά ερείπια της Ακαδημίας περιλαμβάνεται και ένα από τα τρία γυμνάσια των Αθηνών. Επίσης, στη περιοχή υπήρχαν ιερά και διάφοροι βωμοί θεών (του Δία, του Έρωτα του  Ηφαίστου). Το σχέδιο πόλεως για την Ακαδημία Πλάτωνος, τα επόμενα χρόνια, είναι να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο Μουσείο για την πόλη της Αθήνας που θα συνυπάρχει με τη γειτονιά και το περιβάλλον.
Το ψηφιακό μουσείο  ακαδημίας Πλάτωνος προετοιμάζει τον επισκέπτη για την γνωριμία του με το έργο του Πλάτωνα με τη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας.
Ώρες Λειτουργίας
Δευτέρα ΚΛΕΙΣΤΑ
Τρίτη-Σάββατο 9:00 - 16:00.
Κυριακή 10.00 - 14.00

walk

Πλάκα

Γλυφάδα

Εθνικός Κήπος - Ζάππειο

Λίμνη Βουλιαγμένης

Ψυρρή

Λόφος Φιλοπάππου

Λυκαβηττός

Μαρίνα Φλοίσβου

Οδός Ερμού

Μοναστηράκι

Διονυσίου Αρεοπαγίτου

Πλατεία Συντάγματος

Γκάζι

Κολωνάκι

Πειραιάς - Μικρολίμανο

Λίμνη Μαραθώνα

Ακαδημία Πλάτωνος